Puree z grochu - kaloria
Groch na naszym stole często pojawia się w postaci puszki lub w naczyniach z zamrożonych mieszanek warzywnych. Ale rzadko jemy takie pyszne i satysfakcjonujące danie jak kasza grochowa.
Tymczasem groszek może być świetnym dodatkiem lub nawet oddzielnym daniem.
Puree z grochu i jego kalorie
Zawartość kalorii w suszonym grochu jest niewielka - tylko 120 kcal na 100 g. Aby ziemniaki były pyszne, masło dodaje się do ugotowanego dania gospodyni, lekko smażonej cebuli itp. W zależności od składników obecnych w gotowanych tłuczonych ziemniakach zawartość kalorii w naczyniu jest różna. Średnio wynosi 130-200 kcal.
Niezależnie od tego, co dodaje się do potraw i ile kalorii zawartych jest w gotowym puree z grochu, takie danie będzie bardzo satysfakcjonujące. Przyczyna leży w tym, że groszek odnosi się do produktów stopniowo wchłanianych przez nasze ciało. Dlatego też obiady, w tym puree z grochu, polecane są osobom zajmującym się pracą fizyczną, ponieważ składniki odżywcze i energia, które otrzymujemy z pokarmu, dostaną się do naszego organizmu przez długi czas.
Innym ważnym wskaźnikiem, o którym wspomina się znacznie rzadziej niż wartość energetyczna i kaloryczność potrawy, jest jej indeks glikemiczny. Informuje nas o zmianie. poziom cukru we krwi po zażyciu jednego lub drugiego pokarmu. Poziom tego wskaźnika zmienia się od 1 do 100. Im wyższa wartość indeksu, tym więcej cukru dostaje się do krwi podczas przyjmowania tego produktu.
Indeks glikemiczny puree z grochu jest niski - tylko 30. Ale świeży groszek należy do grupy produktów o średnim indeksie glikemicznym: 50-60, w zależności od odmiany i warunków wzrostu. Jednak świeże puree z grochu mogą stać się prawdziwą ozdobą każdego stołu, poza tym ma specyficzny delikatny smak i praktycznie nie jest kaloryczny. Kolejną unikalną cechą grochu i tłuczonych ziemniaków jest możliwość znacznego obniżenia indeksu glikemicznego innych produktów spożywczych.
Puree z grochu - węglowodany
Tak niski indeks glikemiczny
to danie jest wyjaśnione bardzo prosto: przecier z grochu zawiera węglowodany związane z tzw. "Dobre" węglowodany. Takie węglowodany są wchłaniane stopniowo, bez uwalniania dużej ilości cukru we krwi. Dlatego to danie idealnie pasuje do menu osób na diecie z powodu cukrzycy.
Jednym z powodów niskiej popularności dań z grochu jest zwiększone wytwarzanie gazu po jego spożyciu. Istnieje jednak mały sekret, który pomoże poradzić sobie z tym problemem: krótko przed końcem gotowania, dodać drobno startą marchewkę w puree ziemniaczanym. To danie będzie jeszcze bardziej przydatne, smaczne i piękne.