Psychologia i związki Poznaj siebie

Test paranoi

Biedni Brytyjczycy, naukowcy już dręczyli je różnymi badaniami. W wyniku tych ostatnich okazało się, że co trzeci mieszkaniec Wielkiej Brytanii cierpi na paranoję. Badanie przeprowadzono z udziałem 200 ochotników, którym zaproponowano poddanie się swoistemu testowi paranoi - cztery minuty, by posłuchać szumu metra w słuchawkach, a psychologowie zareagowali na pasażerów wymodelowanych przez komputer. W rezultacie 40% badanych doświadczyło obsesyjnych myśli. Oto prawdziwość takiego testu na paranoję, wątpią eksperci, ponieważ choroba charakteryzuje się masą wskaźników i jest mało prawdopodobne, aby wszystkie z nich można było zidentyfikować za pomocą takiego eksperymentu. Niech Brytyjczycy wsłuchują się w odgłosy metra i porozmawiamy o klasycznej definicji tego zaburzenia.

Oznaki paranoi

Paranoja pojawia się zwykle w średnim wieku, a psychologia tłumaczy to zjawisko poprzez utknięcie na pewnym poziomie rozwoju. Chociaż uważa się, że zaburzenie jest spowodowane przez naruszenie metabolizmu białek w mózgu.

Jak wspomniano powyżej, paranoja jest chorobą psychiczną. I jak każda choroba, wymaga leczenia, a tu zaczyna się złożoność. Pacjenci z paranoją rzadko szukają pomocy, a gdy ich krewni je przynoszą, choroba jest już na ostatnim etapie, kiedy bardzo trudno jest udzielić prawdziwej pomocy. Zasadniczo paranoja nie jest łatwa do leczenia, ponieważ to zaburzenie nie zostało jeszcze w pełni zbadane. Dlatego bardzo ważne jest, aby zauważyć chorobę na początkowych etapach, gdy są szanse na pełne wyleczenie. Głównymi objawami paranoi są złudzenia, oparte na zwiększonym podejrzeniu wobec osób w pobliżu. Osoba paranoidalna może oskarżyć osobę o zamach terrorystyczny tylko z powodu przypadkowego rzucenia okiem, albo oszczedzić małżonka z jego zazdrością, opierając się jedynie na drobnych opóźnieniach w pracy. Przekonanie paranoika jest prawie niemożliwe, nie przyjmuje żadnych rozsądnych argumentów ani dowodów. Osoba z paranoją może bezzasadnie krytykować innych, ale nie przyjmuje żadnych skierowanych do niego oświadczeń.

Jednak paranoicy zwykle nie mają zwiększonej agresywności, nie cierpią na halucynacje, są aktywni społecznie i zachowują się dość poprawnie, więc raczej trudno jest podejrzewać, że mają jakiekolwiek zaburzenia psychiczne.

Jak ustalić chorobę?

Jeśli nie spieszysz się do specjalisty i chcesz samodzielnie sprawdzić, czy masz urojenia, wypróbuj następującą prostą metodę:

Pytanie 1. Twój (a) chłopak (dziewczyna) mówi ci przez telefon, że spotyka się z przyjaciółmi wieczorem i nie chce wchodzić w szczegóły. Jaka jest twoja reakcja?

  1. Nietypowy spisek, ale całkowicie ufasz swojemu partnerowi.
  2. Taka upór jest złym znakiem. Wyraźnie coś ukrywasz!
  3. Od dawna podejrzewaliście, że krąg społeczny, o którym wiecie, jest znacznie mniejszy niż rzeczywisty.

Pytanie 2. Szef zamyka się w swoim biurze z dyrektorem personelu. Twoje działania?

  1. Zjedzenie lunchu po raz drugi w ciągu dnia - grzechem nie jest skorzystanie z nadarzającej się okazji!
  2. Desperacko próbują odczytać rozmowę potężnego świata na ustach: drzwi są szklane.
  3. Z westchnieniem wspinasz się po miejscu pracy - masz pewność, że nadchodzi redukcja personelu na poziomie epokowym.

Pytanie 3. Jedziesz na imprezę, na której wszyscy będą. Co ubrać?

  1. Skopiuj strój, w którym zapalił się twój bożek tydzień temu. Czujesz się trochę nieswojo, ale dlaczego jesteś naprawdę gorszy?
  2. Przygotowujesz kompleksowy przegląd własnego ciała w obcisłych dżinsach i koszulce - wynik będzie Cię zasmucić.
  3. Dostajesz najlepszą rzecz, ale uważasz, że wyglądasz geekicznie iw ostatniej chwili zmieniasz swoje zwykłe dżinsy.

Pytanie 4. Wysyłasz sms znajomego z propozycją spotkania na kolacji - godzinę, kolejną, ale nie było odpowiedzi i nie. Co o tym sądzisz?

  1. Prawdopodobnie obraził mnie (urazę) za coś, więc nie chce się komunikować.
  2. Nie mogę liczyć na jej główną uwagę.
  3. Być może ten biedak jest zszyty w pracy ...

Pytanie 5. Koledzy są zaproszeni na drinka po pracy, ale jeszcze nie przekazałeś szefowi obiecanego projektu, a on jest zdecydowanie zdecydowany spędzić noc w swoim biurze. Ty:

  1. Powiedz, że jesteś zajęty - a potem spędzasz całą godzinę wyobrażając sobie, jak koledzy poważnie dyskutują o twoim pragnieniu zasmakowania łaski.
  2. Wyjaśnij sytuację, patrząc nieuprzejmie w kierunku legowiska władz.
  3. W głębi duszy cieszycie się, że macie dobry powód do odmowy: koledzy wyraźnie zaprosili was bez uprzejmości.

Pytanie 6. Na ulicy zostajesz przejęty towarzystwem chichoczących nastolatków. Ty:

  1. Przyspieszasz krok i po skręcie, sprawdzasz siebie od stóp do głów w poszukiwaniu denerwujących niedoskonałości.
  2. Z poważaniem, że ich śmiech nie ma z tobą nic wspólnego.
  3. mentalnie powracając do twoich szkolnych dni, i stajesz się trochę smutny.

Pytanie 7. Jutro są twoje urodziny i postanawiasz zorganizować wakacje w domu. Czego doświadczasz?

  1. Radosne oczekiwanie - w tym miesiącu będą mówić o tej imprezie.
  2. Niepokój - co, jeśli nikt nie przychodzi?
  3. Masz praktycznie histerię: po raz drugi wysyłasz swój adres i mapę lokalizacji przez e-mail. Na wszelki wypadek.

Za każdą pierwszą odpowiedź liczą się 3 punkty, za każdą sekundę - 6 punktów, za każdą trzecią opcję - 10 punktów. Podsumowując liczbę wskaźników, można uzyskać jedną z trzech opcji interpretacji:

  • od 0 do 20 punktów. Masz niski KP (współczynnik paranoi). Znasz ataki nieuzasadnionego niepokoju, ale zdrowy rozsądek zawsze zwycięża nad głupimi obawami. Pierwszy dzień w nowej pracy, spotkanie z rodzicami przyjaciela lub dziewczyny, badanie lekarskie - martwisz się w takich sytuacjach. Ale twój umysł jest w stanie wytyczyć wyraźną granicę między rzeczywistością a wyobrażeniem. Nie martw się: w tak zwanych dawkach terapeutycznych niepokój jest nawet korzystny. W stanie łagodnego dyskomfortu umysłowego mamy więcej czasu na pracę i ułatwiamy znajomość - głównie dlatego, że nasza psychika działa na granicy siły. Ale że lek jest w łyżce, to trucizna jest w filiżance - po wymuszonym marszu odpoczynek jest konieczny.
  • od 25 do 55 punktów. Masz średnią KP (współczynnik paranoi). Twój poziom lęku jest powyżej normy - czas na odpoczynek. W stanie stresu twój mózg jest w pełni przygotowany do rozwiązania problemu w krótkim czasie. Ale jeśli ten proces się opóźni, dosłownie ryzykujesz zdrowie psychiczne. Wszystko, co dzieje się wokół ciebie, zostanie źle zrozumiane: związek będzie wydawał się beznadziejny, spojrzenie nieznajomego będzie pogardliwe, a pytanie szefa będzie prowokacyjne. W tym scenariuszu, nie daleko od paranoi. Przyznaj to: już wiesz o wszystkich nowościach na rynku leków na bezsenność.
  • od 60 do 70 punktów. Masz wysoki współczynnik KP (współczynnik paranoi). Nadszedł czas, abyś poważnie zajął się swoim zdrowiem: irracjonalne lęki i obsesyjne pomysły zostały wbudowane w twój program życia, jak przebiegły wirus komputerowy. W tym stanie mózg wydaje znacznie więcej energii. Niż jest to przypisane do ciała, które nie może wpływać na twój wygląd - stan skóry, włosów, paznokci, blask test paranoi oko, a nawet biel zębów. Inne typowe objawy wyczerpania to problemy trawienne, duszność i chroniczne zmęczenie. Jeden dziesięciogodzinny sen się nie uda.

Jeśli objawy są bardziej poważne i myśli urojeniowe kolidują z normalnym życiem, należy skontaktować się z psychoterapeutą. Rozpoznanie "paranoi" może być wykonane przez specjalistę tylko po kompleksowym badaniu, które bada zarówno fizjologiczne, jak i środowiskowe przyczyny objawów paranoidalnych. I dopiero wtedy przeprowadzony zostanie tak zwany test paranoi, którego rezultatem będzie określenie stanu psychicznego osoby.