Organiczne zaburzenie osobowości
Uraz głowy, stwardnienie rozsiane lub wcześniejsza infekcja mogą prowadzić do organicznego zaburzenia osobowości. Po pewnym czasie zachowanie pacjenta ulega znacznym zmianom, a jeśli nie zwrócisz się do specjalisty, konsekwencje choroby będą trudne do przewidzenia.
Charakter występowaniaJak wspomniano wcześniej, przyczyna początku tego zaburzenia osobowości występują urazowe uszkodzenia mózgu, epilepsja, porażenie mózgowe lub zaburzenia somatyczne. Aby jednak zdiagnozować tę chorobę, oprócz istniejących chorób mózgu, ważne jest, aby były wymienione co najmniej dwie lub trzy cechy:
- zmiany w zachowaniach seksualnych;
- zmniejszenie zdolności do celowego kontynuowania działań;
- wymowna mowa paranoiczna;
- zmiany w szybkości mowy, jej płynność;
- naruszenia zasad społecznych.
Objawy występują dopiero 6 miesięcy po wystąpieniu choroby. Przejawiają się w fakcie, że:
- jest ogromnym wysiłkiem, aby pacjent obserwował sekwencję swoich własnych działań, myśli (otępienie);
- przepływ wielu procesów mentalnych spowalnia (w sferze emocjonalnej, mowie itp.);
- rozwija się dysforia - rodzaj chorobliwego nastroju, w którym osoba stale odczuwa wrogość wobec innych, jest rozdrażniona.
Emocjonalny apatia utrata kontroli nad osobistymi motywami.
Organiczne zaburzenia osobowości i zachowania
W rezultacie dana osoba może popełniać przestępstwa, których wcześniej nie można było przypisać jego postaci. Psychiatrzy sądowi zauważyli rozwój stanu mózgowego u pacjentów (najczęściej występuje wtedy, gdy 
uszkodzenie przedniego płata mózgu). Warto podsumować, że cechą zachowania jest niemożność planowania, przewidywania konsekwencji osobistych działań.
Po pierwsze, działania lekarza prowadzącego będą skierowane do czynnika, który wywołał pojawienie się zaburzenia. Możliwości leczenia za pomocą terapii psychofarmakologicznej nie są wykluczone.
W tym samym czasie terapeuta opracowuje zalecenia mające pomóc pacjentowi w uniknięciu trudności związanych z komunikacją i pracą.