Identyfikacja osobowości w psychologii jest zwykle postrzegana jako wewnętrzne powiązanie osoby z pewnymi czynnikami zewnętrznymi, sytuacjami w odniesieniu do samego siebie. Ten proces jest nieprzytomny. Osoba ta nie zauważa w ogóle, w jaki sposób następuje identyfikacja z innym obiektem lub jakąkolwiek wartością. W jednej chwili, po pewnym czasie, osoba zdaje sobie sprawę, że wkłada się w coś, co nie było częścią jego "ja".

Istota procesu identyfikacji

Rozważ przykład, kiedy dana osoba jest identyfikowana z inną osobą. Na przykład, oglądając film, osoba, nie zauważając go, identyfikuje się, z jakimś bohaterem, okresowo się o niego martwi, a czasami denerwuje, identyfikując się z własnym ciałem, myślami i uczuciami, inną postacią na przykład może wystąpić podczas snu. Osoba śpiąca bierze wszystkie wydarzenia we śnie według wartości nominalnej, szczerze się raduje lub jest smutna. A budząc się, może odczuwać niezrozumiałą radość lub smutek.

Tak więc pojęcie identyfikacji osoby można znaleźć również w operacyjnych działaniach dochodzeniowych. Technika identyfikacji polega na konsekwentnym identyfikowaniu pewnej osobowości podejrzanego za pomocą daktyloskopijnego pliku karty lub w śladach znalezionych na miejscu zdarzenia.

Ponadto, ponieważ niektóre religie nie uznają żadnych dokumentów (kod identyfikacyjny, paszport obywatela jakiegokolwiek państwa itp.), Przedstawiciele tej religijnej doktryny wymieniają swoje paszporty, aby uzyskać specjalny dokument zwany "zaświadczeniem o tożsamości osoby". Niektórzy prawosławni chrześcijanie, zgodnie z ich przekonaniami, mają tylko taki dokument potwierdzający ich tożsamość. Jest wydawane przez notariusza.

Tak więc identyfikacja osobista jest wieloaspektową koncepcją. Jego interpretacja zależy od różnych czynników, sytuacji i kierunku studiów.