Rak jamy ustnej

Nowotwory złośliwe mogą wpływać na wargi, migdałki, tkanki podniebienne, język, dziąsła, wewnętrzne błony śluzowe policzków. Takie choroby są rzadkie, stanowią jedynie 1,5-2% ogólnej liczby zmian onkologicznych. Ale rak jamy ustnej jest niezwykle niebezpieczną chorobą, która szybko daje przerzuty do pobliskich narządów i węzłów chłonnych.

Przyczyny raka błony śluzowej jamy ustnej

Głównym czynnikiem predysponującym do pojawienia się nowotworów w badanej strefie jest palenie tytoniu, żucie tytoniu i podobne substancje. Nadużywanie alkoholu tylko pogarsza sytuację.

Inne powody:

niewystarczająca higiena jamy ustnej;
niedobór witaminy A w diecie;
narażenie na promieniowanie ultrafioletowe;
dyskeratoza;
częste spożywanie zbyt ostrych lub gorących pokarmów;
urazy mechaniczne (od ostrej krawędzi zęba lub wypełnienia, korona, proteza).

W niektórych sytuacjach nie jest możliwe dokładne określenie okoliczności, które spowodowały rozwój nowotworu.

Oznaki i rozpoznanie raka jamy ustnej

We wczesnych stadiach progresji trudno jest zidentyfikować opisaną patologię. Dlatego ważne jest regularne odwiedzanie dentysty w celu przeprowadzenia badań profilaktycznych.

Wraz z rozwojem guza pojawiają się objawy:

wrzody , foki w jamie ustnej;
zmiany głosu;
uczucie obecności ciała obcego;
niewyjaśniony ból;
pogorszenie połykania lub żucia pokarmu;
obrzęk szczęki;
utrata czucia, drętwienie dowolnej okolicy jamy ustnej;
czerwone lub białe plamki na skórze ust, błony śluzowe.

Diagnoza obejmuje następujące manipulacje:

kontrola wzrokowa;
endoskopia;
biopsja;
radiografia;
badania krwi dla markery nowotworowe ;
obrazowanie komputerowe lub rezonans magnetyczny;
skanuj kości.

Leczenie raka jamy ustnej

Metoda zwalczania raka zależy od rodzaju, formy i stopnia patologii. Opracowywany jest ściśle indywidualnie dla każdej osoby na podstawie wyników badań.

Ogólny schemat leczenia złożonego obejmuje następujące podejścia:

chirurgiczne usunięcie istniejących nowotworów (wycięcie klasyczne, chirurgia laserowa, "cyber-nóż" i inne opcje);
terapia biologiczna;
narażenie;
terapia chemiczna.

Celowość stosowania i łączenia powyższych metod ocenia wyłącznie onkolog.