Psychologia i związki Poznaj siebie

Oligofrenia - mechanizmy występowania i metody leczenia

W każdym momencie narodziły się "specjalne" dzieci. Niestety, trend narodzin takich dzieci rośnie z każdym rokiem. Oligofrenia, lub inaczej, szaleństwo, dziś diagnozuje się u 3% światowej populacji. Chłopcy są bardziej narażeni na rozwój choroby niż dziewczynki 2: 1.

Oligofrenia - co to jest?

Oligofrenia jest wrodzonym lub nabytym niekompletnym rozwojem umysłowym (inne greckie, ὀλίγος - małe, małe, φρήν - umysł). Upośledzenie umysłowe w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD - 10) jest zaszyfrowane pod rubrykami F 70-79. W przypadku demencji następują następujące procesy:

  • redukcje umiejętności, które występują w procesie rozwój człowieka ;
  • opóźnienie ogólnego wywiadu (kognitywne, językowe, ruchowe, zdolności społeczne).

Jaka jest różnica między ZPR a oligofrenią?

Upośledzenie umysłowe (ZPR) jest ogólnym terminem, który łączy te lub inne zaburzenia w rozwoju psychiki. Kim jest oligofrenia i jakie są różnice różnic między dzieckiem z tą diagnozą a cierpiącym CRA:

  1. Oligofrenię trudno się nauczyć, dzieci z CRA, z odpowiednio dobranym programem, mogą osiągnąć dobre efekty uczenia się.
  2. Dzieci z ZPP akceptują pomoc innych podczas opanowywania intelektualnych zadań, a następnie stosują je w podobnych operacjach umysłowych lub zadaniach. W przypadku oligofrenii, nawet wielokrotnej asymilacji jednego zadania intelektualnego, wchłanianie zachodzi w niewielkim stopniu (w zależności od ciężkości choroby).
  3. Oligofrenia jest całkowitym upośledzeniem funkcji mózgu, z ZPR charakteryzującym się mozaiką (niedorozwojem niektórych funkcji mózgu, z całkowitym bezpieczeństwem innych).
  4. CPR jest bardziej charakterystyczne dla niedojrzałości emocjonalnej, infantylizmu psychofizycznego. Oligofrenia jest intelektualną dystogenezą.
  5. Dzieci z PZD z należytą uwagą i szkoleniem mogą stać się pełnoprawnymi obywatelami społeczeństwa. Oligofrenicy często potrzebują opieki i opieki nad rodzicami lub państwem.

Przyczyny oligofrenii

Oligofren = to osoba, u której zdiagnozowano oligofrenię. Dlaczego dzieci rodzą się z tak poważną patologią umysłową? Eksperci w dziedzinie genetyki i psychiatrii podają wiele powodów:

  1. Nieprawidłowości genetyczne: duplikacje i delecje chromosomów (zespół Downa), dysfunkcje niektórych genów (zespół łamliwego chromosomu X, autyzm, zespół Retta).
  2. Głębokie wcześniactwo płodu.
  3. Dziedziczne zaburzenia metaboliczne (fenyloketonuria)
  4. Ciężkie choroby matki w czasie ciąży (kiła, listerioza, toksoplazmoza) i skutki chemicznych, fizycznych czynników niekorzystnych (stosowanie substancji psychoaktywnych, promieniowanie).
  5. Rhesus-conflict.
  6. Skomplikowane porody (asfiksja płodu, urazy porodowe, użycie kleszczyków).
  7. Urazowe uszkodzenie mózgu dziecka.
  8. Ciężkie choroby zakaźne o działaniu neurotoksycznym na ośrodkowy układ nerwowy (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) przenoszone w okresie niemowlęcym i wczesnym dzieciństwie.
  9. Zaniedbania pedagogiczne w okresach szybkiego rozwoju funkcji poznawczych.
  10. Niejasna etiologia.

Oligofrenia - Objawy

Jeśli dziecko jest oligofreniczne urodzone w bezpiecznej rodzinie, uważni rodzice natychmiast zauważają pewne alarmujące cechy. Przy łagodnym stopniu demencji może minąć pewna ilość czasu, co oznacza utracone możliwości korekty. Jak rozpoznać oligofrenię na wczesnym etapie - istnieją pewne oznaki oligofrenii, w zależności od stopnia:

  • nieprawidłowa struktura czaszki (mikrocefalus, anocephalus, wodogłowie);
  • spłaszczony nos, zadarte, szeroko ustawione, ukośne oczy;
  • epicanthus ("trzecia powieka");
  • zaburzenia umiejętności mowy;
  • niedorozwój sferze emocjonalnej ;
  • zmiany wielonarządowe;
  • upośledzone funkcje poznawcze.
kto jest oligofreniczny

Rodzaje oligofrenii

Mechanizmy występowania oligofrenii określają kategorię lub typ, którym choroba zostanie przypisana. Istnieje kilka klasyfikacji oligofrenii:

  1. Pierwotna (wrodzona) oligofrenia (mutacje genetyczne).
  2. Wtórna lub nabyta oligofrenia.

Kolejna klasyfikacja oligofrenii według MS. Pevzner (dziecko-psychiatra-defektolog), zmodyfikowany w 1979 r .:

  • nieskomplikowany (łatwy);
  • z naruszeniem procesów wzbudzania i hamowania;
  • z zakłóceniem działania analizatora;
  • z przewagą psychopatycznych form zachowania;
  • z wyraźnym niedorozwojem płatów czołowych.

Etapy oligofrenii

Zaburzenia w przebiegu oligofrenii zachodzą w zależności od nasilenia patologii i dzielą się na etapy:

  1. Zachorowalność - łagodny stopień oligofrenii. Później, w porównaniu ze zdrowymi dziećmi, rozwój artykulacji, zdolności motorycznych, funkcji poznawczych, wad mowy. Oligofrenia w stadium moronity charakteryzuje się wiekiem 8-12 lat. Dzieci uczą się w instytucjach specjalnego typu. Poziom IQ 50-69.
  2. Imbecyl - umiarkowany. Oligophren jest w stanie przystosować się w znanym środowisku, niezależnie zaspokajając potrzeby fizjologiczne. Zwiększone libido i rozwiązłość seksualna, agresywne zachowanie. Prezentowany jest w dwóch formach: niewyrażony (odpowiada wiek psychologiczny 6-9 lat, IQ 35-49;) i wyraźna imbecylacja (3-6 lat, IQ 20-34).
  3. Idiotyzm jest najpoważniejszym stopniem, w którym najcięższe naruszenia intelektu (mniej niż 30, wiek psychologiczny wynosi 1-3 lat). Uczenie się jest niemożliwe. Ze względu na ciężkie zmiany w organizmie rzadko żyją do 30, tylko przy należytej staranności.

Leczenie oligofrenii

Oligofrenia jest chorobą na całe życie, wyjątek to choroba fenyloketonurii, z odpowiednią diagnozą i prawidłowo przepisaną dietą dziecko może zacząć normalnie się rozwijać. Leczenie oligofrenii jest starannie dobierane indywidualnie przez lekarza, a terapia objawowa ma na celu utrzymanie ważnych narządów i układów.