Czynniki rozwoju psychicznego
Wiele czynników wpływa na rozwój umysłowy każdej osoby, z których główne są następujące: aktywność rozwoju osobowości, predyspozycje genetyczne, otaczająca rzeczywistość, edukacja i uczenie się.
Czynniki i wzorce rozwoju umysłowego
- Działalność rozwojowa to interakcja człowieka, jego dziedziczności z otaczającą rzeczywistością, społeczeństwem. To w dwóch ostatnich dzieje się to. Tak więc aktywność dziecka przejawia się w jego działaniach, które wykonuje na prośbę dorosłych, w zachowaniu i w niezależnych działaniach.
- Predyspozycje genetyczne są biologicznym czynnikiem ludzkiego rozwoju umysłowego. Ta ostatnia jest podzielona na dziedziczność (organizm w pokoleniu po pokoleniu powtarza podobne cechy indywidualnego rozwoju, osobiste skłonności), wrodzoność (cecha rozwoju psychicznego, która jest nieodłączna od narodzin człowieka).
- Otaczająca rzeczywistość. Pojęcie to powinno obejmować zarówno warunki naturalne, jak i społeczne, w których tworzy się ludzka psychika. Najważniejszy jest wpływ społeczeństwa. Rzeczywiście, w społeczeństwie, wśród ludzi, gdy się z nimi rozprawia, rozwija się jednostka.
Jeśli mówimy nie tylko o czynnikach, ale także o wzorcach rozwoju umysłowego osobowość Warto zauważyć, że nierównomierność tego rozwoju wynika z faktu, że każda mentalna właściwość składa się z etapów (wzrost, akumulacja, upadek, względny odpoczynek i powtórzenie cyklu).
Tempo rozwoju umysłowego zmienia się przez całe życie. Ponieważ składa się z etapów, gdy pojawia się nowy, wyższy etap, poprzednie pozostają w postaci nowo utworzonego.
Warunki i czynniki rozwoju umysłowego
Warunki, które determinują rozwój umysłowy każdej osoby obejmują:
1. Komunikacja dziecka z pokoleniem dorosłych jest sposobem poznania siebie i innych. 
Rzeczywiście, w tym przypadku dorośli są nosicielami doświadczenia społecznego. Jednocześnie rozróżnia się te rodzaje komunikacji:
- sytuacyjno-osobowe, przejawiające się do 6 miesięcy;
- biznes (do końca pierwszego roku życia niemowlęcia);
- poznawczy, objawiający się w okresie rozwoju mowy dziecka;
- szacowane (w okresie, gdy dziecko ma 5 lat);
- działalność pozaprodukcyjna wyraża się w momencie uczenia się.
2. Funkcjonowanie mózgu, które zmienia się w normalnym zakresie.