Były czasy, kiedy ludzkość nie znała wszystkich współczesnych sportów i była zadowolona z jednej tylko rzeczy - "Ucieczka dla mamuta", lub odwrotnie, od niego. W rezultacie człowiek wydał dużo siły fizycznej, która w jakiś sposób musiała zostać zrekompensowana. Taką rekompensatą mógłby być bulion od tego samego mamuta. Czas minął, a mamut został zastąpiony przez drób i inne bydło, ale ludzkie ciało nadal potrzebowało paszy dla mięsa.
Wcześniej wartość kaloryczna i odżywcza bulionu mięsnego nie była kwestionowana (na przykład bulion wołowy zawiera około 60 kcal na 100 g produktu). A teraz fani bulionu mięsnego to za mało. W końcu może to być nie tylko niezależne danie, ale także uzupełnienie wielu innych, a także stanowić podstawę do gotowania zup i sosów. Podczas gdy dietetycy spierają się o krzywdę lub zalety bulionów mięsnych, spróbujemy ugotować je zgodnie ze wszystkimi zasadami sztuki gotowania.
Przepis na bulion kuchenny zależy przede wszystkim od wyboru mięsa. W praktyce istnieją dwa główne typy: biały (lekki bulion) i czerwony (brązowy bulion). Buliony mięsne można podzielić na kości (z kości mięsnych) i mięsa (z kości i mięsa).
Spójrzmy na kilka opcji tworzenia właściwego bulionu mięsnego. Najpierw przejdź do bulionu kostnego.
Bulion kostny
Ze względu na wysoką zawartość żelatyny kostnej bulion kostny daje specjalny tłuszcz. Aby wytworzyć bogaty bulion, można wyciąć kości, najpierw płucząc je dwa lub trzy razy w zimnej wodzie, aw najbardziej idealnym wariancie - można je również piec przez około 10 minut. Po włożeniu na patelnię zalać zimną wodą (1,5 litra na 1 kg kości), przykryć pokrywką i zagotować. Po ugotowaniu redukujemy ogień do minimum, a następnie bulion mięsny "marnieje", a potrzeba ciągłego usuwania piany i tłuszczu z bulionu odpadnie. W drugim przykładzie wykonania nie można znacznie zmniejszyć ognia i ciągle usuwać z niego tłuszcz i pianę.
Ile powinienem ugotować taki bulion? Jeśli do pieczenia używasz mięsa jagnięcego i wołowego, czas gotowania wyniesie około 5 godzin. Cielęcina i wieprzowina - będą gotować przez 3 godziny. Długie gotowanie jest przeciwwskazane w przypadku bulionów mięsnych. smak może się tylko pogorszyć. Co najmniej godzinę, wrzuć warzywa i sól do bulionu. To oni dodadzą smaku twojemu bulionowi.
Bulion miętowy
Tak zwany bulion mięsno-kostny powinien być ugotowany podobnie jak bulion kostny. Jedyna różnica polega na dodaniu kawałka (lub kawałków) mięsa. Czas gotowania tego bulionu jest określony przez miękkość mięsa - jeśli widelec wchodzi łatwo do włókien mięsa, wtedy bulion jest gotowy.
Mostek lub łopatka są idealne do bulionów z białego mięsa. Ogonki mięsne i kostne nadają się do wyrobu bulionu z czerwonej wołowiny. Oddziel mięso od kości, usmaż trochę, dodaj pokrojone warzywa, trzymaj przez 10 minut na ogniu, włóż do rondla, dodaj przyprawy do smaku (groszek, sól, liść laurowy), doprowadzaj do wrzenia i gotuj przez około 5 godzin. Czerwone (brązowe) buliony mięsne są najczęściej używane do przygotowywania sosów na dania mięsne.
Wiele osób ma takie pytanie - kiedy powinienem dodać bulion wołowy? Buliony mięsne najlepiej wysolić na 1 godzinę przed końcem gotowania, aby mięso miało dokładnie taką ilość soli, jakiej potrzebuje. Jeśli nagle przedawkowaliście bulion, weźcie garść grubego ryżu, zawiążcie go w szmatkę i opuśćcie na 40-60 minut do bulionu. Ryż wchłonie nadmiar soli. Ale może się okazać, że bulion stanie się mętny. Jeśli chcesz rozjaśnić bulion mięsny, schłodzić niewielką porcję bulionu do temperatury pokojowej, dodać ubite białko jaja, wymieszać i wlać do bulionu. Doprowadzić do wrzenia i przecedzić przez gazę.
Bulion mięsny dla niemowląt i dzieci stanowi odrębny dom. Wielu pediatrów zgadza się, że nie trzeba wprowadzać bulionu do diety dziecka przed upływem dwóch lat. Co więcej, dzieci z reakcjami alergicznymi, buliony są ogólnie przeciwwskazane. Chociaż wielu rodziców zaczyna wprowadzać buliony mięsne do diety swoich dzieci już około jednego roku życia.
Do tej pory wielu nie zgadza się - bulion wołowy przynosi więcej korzyści lub szkód. W niektórych przypadkach bulion nie jest korzystny; mają wiele substancji wydobywczych, które stymulują produkcję soków trawiennych, dlatego w przypadku chorób żołądka nie powinno się spożywać takich bulionów. Aby zmniejszyć "szkodliwe" działanie bulionu i rozcieńczyć go wodą w stosunku 2: 1. W każdym razie wszystko sprowadza się do umiaru - najlepszego przyjaciela konsumenta.