Manticore - czym jest to stworzenie i jak wygląda?
O stworzeniu, zwanym "Manticore", pozostało wiele informacji, tylko dzięki starożytnemu greckiemu lekarzowi Ctesiasowi, który rzekomo widział go na dworze Persów. Grek opisał potwora jako lwa z twarzą człowieka, który pożarł ludzi i jednym skokiem pokonał ofiarę na duże odległości. Istnieje wersja, podobno ta kreacja jest jednym z obrazów bóg Wisznu .
Manticore - kto to jest?
Manticore jest stworzeniem o ciele lwów, twarzy mężczyzny i ogonie skorpiona, którego wyraźnym znakiem były trzy rzędy zębów i niebieskie oczy. Uważano, że ten potwór poluje na ludzi i żywi się ich mięsem, więc często jest przedstawiany z ludzkimi częściami w zębach. Ogon był zwieńczony ogromnymi cierniami, które potwór mógł zabijać, więc nie było szans na zbawienie.
Manticore - mitologia grecka
Manticore - kim ona jest? Chociaż, sądząc po opisie i zwyczajach potwora, wielu badaczy zakłada, że pochodzi on z Persji lub Indii, jego wygląd jest bardzo podobny do ogromnego rozmiaru tygrysa. Nawet nazwa w tłumaczeniu z farsi oznacza "kanibal", a także takie duże dzikie koty w dżungli również zostały znalezione. Ale pionier stworzenia nie jest uważany za hinduskiego, ale za lekarza z Grecji Ctesia, który opisał okropne stworzenie w swoich książkach. Według jego wersji, mantykor jest złym stworzeniem posiadającym:
- ciało lwa i twarz mężczyzny;
- trzy rzędy zębów;
- pazur na czubku ogona;
- wąsy wypełnione trucizną.
Zostało to opisane przez starożytnych Hellenów w ich pismach z mantysteru. Później uczeni greccy utworzyli własną wersję tego dzieła. Geograf Pausanius był przekonany, że jest to gigantyczny tygrys, a czerwony kolor skóry dawał mu zachodzące słońce w oczach Hindusów. I już potrójny rząd zębów i ogon, który wystrzeliwuje trujące strzały są wynalazkami myśliwych, którzy bali się pokonać ogromną bestię.
Jak wygląda mantyk?
Zgodnie z opisami starożytnych Greków, które otrzymali od Persów, mantykor był symbiozą różnych stworzeń:
- ciało lwa, ale nie żółte, ale czerwone;
- żądło skorpiona na ogonie, strzelanie igłami;
- błyskawiczne szybkie skoki, szybkie bieganie;
- głos jest podobny do dźwięków fajki i fajki.
Czyje ciało to mantykor? Sądząc po opisach, a następnie dużym lwie czy gigantycznym kocie, była to cecha charakterystyczna tego potwora. W kolejnych stuleciach jej wizerunek został znacznie uzupełniony o inne funkcje:
- Średniowiecze. Ogromne zęby nie były już umieszczane w jamie ustnej, ale w gardle, a głos był jak syk węża, który potwór zwabił ludzi.
- XX wiek, książki science fiction. Manticore miał skrzydła i strzelał jadowitymi kolcami, głos brzmiał bardziej jak mruczenie. Natychmiast wyleczył rany, skóra była zdolna do odzwierciedlenia wszelkich czarów.
Jaka jest różnica między mantyką a chimerą?
Niektórzy badacze łączą mantyster i chimerę zewnętrznymi znakami, ale istnieje między nimi różnica. Chimera jest dziełem z mitologii greckiej, jej matką była Echidna, a ojciec był synem Gai i Tartaru Tsifey, według innej wersji urodziła się z Orta i Hydry. Uważano, że chimera mieszkała w Lykia i została pokonana przez księcia Bellerofona. To stworzenie pochodzi z greckiego panteonu bogów, a mantykor jest gościem z obcych legend. Chimera a mantykor miał jedną wspólną cechę zewnętrzną: ciało lwa, inaczej potwór z Hellenów różnił się:
- umiejętność plucia ognia;
- koza wraca;
- ogon węża;
- trzy głowy: kozy, węże i smoki.
Legenda o Manticore
Legenda meksykańskiej greckiej Ctesias nie przyniosła, ograniczając się do ogólnych plotek o jej istnieniu. W mitach z Persji jest wzmianka, że ten straszny potwór uwielbia rozwiązywać zagadki, gdy spotyka się z kimś, a jeśli podróżnik odpowiada na wszystko, to pozwala mu odejść. Naukowcy są skłonni uwierzyć, że Manticore, potwór, który pochłania ludzi, wywodzi się z opowieści Indii, a następnie wyemigrował do Persji, gdzie usłyszeli o tym greccy ksesije.
Istnieje jeszcze wersja, która rzekomo taki potwór dała początek legendzie o bogu Wisznu, który wiedział, jak zamienić się w różne stworzenia. Na obrazie jednego z nich - lwa o ludzkiej twarzy - pokonał złego demona Hiranyakaśipu. Następnie Hindusi zaczęli nazywać człowieka Wisznu mantorera Narasimha. W legendzie opisuje go ciało lwa, ogon skorpiona i zęby rekina. W średniowieczu mantykor zamienił się w symbol tyranii i zła.