Manna jest niebiańska - biblijna legenda
Biblijne powiedzenie "manna z nieba" stało się aforyzmem i jest używane w kilku znaczeniach. Według Biblii jest to chleb, który Pan nakarmił lud Izraela podczas ich wędrówki przez pustynię. Duchowieństwo traktuje tę koncepcję jako pismo duchowe, a biolodzy zakładają, że jadalne ziarna izolowały specjalne rośliny.
Czym jest manna z nieba?
Wyrażenie "manna nieba" w Piśmie Świętym jest traktowane jak chleb posłany przez Boga, wędrujący po pustyni Żydów, gdy zabrakło im jedzenia. Wyglądała jak małe ziarenko. Znana kaszka manna ma swoją nazwę przez analogię z tym produktem, chociaż smak jest znacząco inny. Istnieją trzy znaczenia pojęcia "manna":
- Od aramejskiego "man-hu" - "co to jest?", Więc Żydzi zapytali, kiedy zobaczyli te ziarna po raz pierwszy.
- Od arabskiego "mennu" - "jedzenie".
- Od hebrajskiego słowa "dar".
Biolodzy przedstawili swoje wersje pochodzenia cudu, który spadł na Żydów z nieba. Biorąc pod uwagę gatunki roślin, istnieją dwie wersje, manna nieba to:
- Aerofity - porosty manna, wiatr niesie swą jadalną plechę setki kilometrów. Zewnętrznie przypominają ziarna.
- Gęsty sok lub żywica tamarix to roślina, która została przetworzona przez mszyce. Wygląda jak lekki wosk w kolorze miodu. Starożytni nomadzi upiekli na nich tortillę z ciasta, mieszając ją z mąką
Co to znaczy "jeść mannę z nieba"?
Niezwykłe jedzenie, które Żydzi otrzymali od Pana podczas ich wędrówki, zostało wysłane z góry. Dlatego frazeologia "manna z nieba" implikuje boskie dobra. Z biegiem czasu aforyzm nabrał takich znaczeń jak:
- Korzyści otrzymane tak, jakby spadły z nieba.
- Duchowe pożywienie wierzącego.
- Nadzwyczajne szczęście lub nieoczekiwana pomoc.
Z tego idiomu zostały utworzone, a inne pochodzą z niego:
- "Jedz mannę z nieba" - okresowy epizodyczny dochód;
- "Zaczekajcie, jak manna z nieba" - aby mieć nadzieję, że problem zostanie rozwiązany samodzielnie lub nadziei na nieoczekiwaną pomoc z zewnątrz.
Legenda o mannie z nieba
Legenda głosi, że kiedy Żydzi zabrakło żywności w dniach przekraczania pustyni, Pan wysłał im jedzenie, które wyglądało jak białe ziarna pokrywające ziemię codziennie rano, z wyjątkiem soboty. Została zebrana przed południem, w przeciwnym razie mogłyby stopić się na słońcu. Wszyscy ludzie mieli inny gust:
- młodzież - chleb;
- starzy ludzie - miód;
- dzieci - olej.
W judaizmie manna nazywana jest analogiem mleka matki, którą Pan obdarzył młodymi. Według Talmudu to jedzenie powstało tylko w pobliżu mieszkania tych, którzy mocno wierzyli w Boga, ci, którzy wątpili, byli zmuszeni szukać zboża w całym obozie. W niektórych tekstach religijnych zauważono, że manna nierównomiernie pokryła ziemię, inni twierdzą, że - wręcz przeciwnie - każdego dnia przyjmowano ją bardzo często. Nowa porcja czekała niecierpliwie, więc pojawiło się wyrażenie "poczekaj jak manna z nieba".
Czym jest "manna nieba" z Biblii?
Chrześcijaństwo przedstawia niebiańską mannę z Bożą łaską, niektórzy wegetarianie znajdują w niej potwierdzenie, rzekomo Pan nakazał nie jeść mięsa, ale tylko chleb. Ale tej teorii przeczy wiele innych stwierdzeń Pisma Świętego. Wyrażenie "manna z nieba" stało się bardzo powszechne w Biblii, to niezwykłe jedzenie jest opisane szczegółowo w różnych źródłach. Istnieją dwa takie opisy:
- W Biblii - mały szron przypominający zad, przypominający ciasto z miodem. Padał rano i stopniowo topniał pod wpływem światła słonecznego.
- W Księdze Liczb - grad, podobny do nasion kolendry i do smaku - ciasta z oliwą. Pojawiał się na ziemi w nocy, wraz z rosą.
Manna z nieba w Koranie
Ten cud jest również wspomniany w Koranie, który jest szczególnie honorowany w islamskich tradycjach. Co znaczy "manna nieba" dla muzułmanów? Historia jest podobna do tej, która przydarzyła się Żydom. Wierzący w Allaha znaleźli się na pustyni, Najwyższy chronił ich chmurami i wysyłał mannę i przepiórki. Manna jest interpretowana przez mułłów jako pokarm, który można łatwo znaleźć: imbir, pieczarki lub chleb. Ale ludzie okazali się niewdzięczni i jeszcze bardziej uwięzieni w grzechach, wtedy ich złe uczynki powróciły do siebie.