Zespół złego wchłaniania u dzieci

Syndrom złego wchłaniania jest stanem patologicznym, który występuje w wyniku nieprawidłowego wchłaniania składników odżywczych, witamin, pierwiastków śladowych w jelicie cienkim. Często zespół złego wchłaniania występuje u dzieci.

Mechanizm choroby

Występuje zespół pierwotnego i wtórnego zespołu złego wchłaniania. Podstawowa zaczyna pojawiać się już w pierwszych miesiącach życia dziecka i jest dziedziczna. Wtórne złego wchłanianie u dzieci występuje, głównie z powodu porażki przewodu pokarmowego, a także z powodu:

Choroby genetyczne są przyczyną zespołu złego wchłaniania, w którym upośledzona jest produkcja enzymów zaangażowanych w proces trawienia. W rezultacie dziecko rozwija zaburzenia metaboliczne.
choroby związane z brakiem laktazy, disacharydy, cierpiące na cystynurię, mukowiscydozę.
różne powikłania po zapaleniu jelit, złośliwych formacjach, zaburzeniach krążenia, dysbakteriozie lub zwiększonej funkcji motorycznej jelit.

Wszystkie te przyczyny mogą prowadzić do kilku procesów naraz, powodując rozwój takich odchyleń jak zaburzenia trawienia w jamie brzusznej i ciemieniowej, gwałtowny spadek aktywności enzymów w jelicie cienkim i przewlekły zespół złego wchłaniania.

Objawy złego wchłaniania

Bardzo często objawy złego wchłaniania są zróżnicowane, to znaczy manifestacja tej choroby może być różna. Zależą one głównie od fizjologii dziecka. Główne objawy złego wchłaniania u dzieci to:

tłuste stolce;
kwaśno pachnący stołek o pienistej teksturze;
wodnista plotka;
przemianę bzdurnego stolca i zaparcia z taborety dla dzieci ;
połączenie luźnego stołka z wymiotować .

Może również występować zwiększone krwawienie, niewyraźne widzenie, łamliwe włosy i paznokcie, skurcze i ból mięśni, upośledzona odporność.

Leczenie zespołu złego wchłaniania

Podstawą leczenia zespołu złego wchłaniania u dzieci jest dieta wykluczająca nietolerowane pokarmy. W niektórych przypadkach, przy złożonym przebiegu choroby, wymagana jest dostatecznie długa obserwacja dziecka w szpitalu, aby przywrócić normalny stan. Po przejściu lekarstwa przepisanego przez lekarza chore dziecko może również wymagać terapii enzymami zastępczymi.