Napromienienie z onkologią - konsekwencje
Radioterapia jest metodą leczenia, w której na nowotwór występuje promieniowanie. Z reguły, z powodu tego efektu, wzrost komórek złośliwych zatrzymuje się, a zespół bólowy wyraźnie się zmniejsza. Promieniowanie radiacyjne w onkologii jest stosowane jako niezależna metoda terapii, ale często jest wykonywane w połączeniu z innymi metodami, na przykład z operacją. Przebieg radioterapii przez onkologa jest przewidziany dla wszystkich typów nowotworów złośliwych, gdy guz jest pieczęcią bez cyst i płynu, a także w leczeniu białaczki i chłoniaka.
W jaki sposób przeprowadzają napromieniowanie onkologią?
Promieniowanie w onkologii przeprowadza się za pomocą promieniowania gamma lub jonizującego promieniowania rentgenowskiego w specjalnej komorze wyposażonej w liniowy akcelerator cząstek. Zasada działania urządzenia medycznego polega na zmianie zdolności reprodukcyjnych komórek rakowych, które przestają dzielić i wzrastać przy użyciu zewnętrznej radioterapii. Ostatecznym celem przeprowadzanych zabiegów jest pomoc ciału poprzez naturalne sposoby pozbycia się obcych struktur.
Bardziej progresywną metodą jest promieniowanie w onkologii za pomocą źródła promieniowania radioaktywnego wprowadzonego do guza za pomocą igieł chirurgicznych, cewników lub specjalnych przewodów.
Konsekwencje ekspozycji w onkologii
Głównym problemem, który pojawia się podczas radioterapii jest to, że nie tylko nowotwór, ale także sąsiednie zdrowe tkanki są narażone na promieniowanie. Konsekwencje po zabiegu pojawiają się po pewnym czasie, a stopień ich nasilenia zależy od wielkości i rodzaju nowotworu oraz umiejscowienia zwichnięcia guza. Dla zachowania uczciwości należy zauważyć, że w każdym przypadku promieniowanie ma znaczący wpływ na ogólny stan pacjenta:
- utrata apetytu;
- występują nudności i wymioty;
- włosy opadają na głowę i roślinność na ciele, w tym rzęsy i brwi;
- drażliwość, zmęczenie, bezsenność (lub senność);
- obraz krwi się zmienia.
Ale w niektórych przypadkach istnieją różne komplikacje, aż do najpoważniejszych. Najczęstsze z nich to:
- uszkodzenie skóry w obszarze napromieniowania w postaci przekrwienia, podrażnienia, łuszczenia, świądu, wysypki, powstawania pęcherzy lub pęcherzy;
- naruszenie integralności błon śluzowych w jamie ustnej, przełyku, itp .;
- obrzęk skóry, owrzodzenie popromienne;
- gorączka duszność kaszel;
- trudności w oddawaniu moczu i defekacji w przypadku napromieniowania narządów miednicy;
- zapalenie okostnej, martwica kości;
- przetoki, atrofia narządów wewnętrznych.
We wszystkich skomplikowanych przypadkach wymagane jest stałe monitorowanie przez specjalistę, który zaleca odpowiednie leczenie.
Jak wyeliminować skutki promieniowania?Dla pacjenta po onkologii szczególnie ważne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza. Najważniejszy okres to pierwsze dwa lata po cyklu procedur napromieniowania. W tym czasie przeprowadzana jest terapia wspomagająca i regenerująca.
Ważnym miejscem w procesie leczenia są:
- dobre odżywianie;
- rozsądna zmiana czasu i odpoczynku;
- przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia.
O ile to możliwe, zabiegi sanatoryjno-uzdrowiskowe prowadzone są na obszarze o warunkach klimatycznych podobnych do tych, w których dana osoba mieszka na stałe.
Warto zauważyć, że w ostatnich latach znacząco wzrosła liczba pacjentów powracających po diagnozie raka i leczeniu do normy.