Siarczan magnezu lub magnezja jest lekiem o dość szerokim spektrum działania, który jest najczęściej stosowany do podawania dożylnego i domięśniowego. Lek ma działanie rozszerzające naczynia, obniżające ciśnienie, uspokajające, przeciwdrgawkowe, antyarytmiczne, spazmolityczne i słabo moczopędne. W dużych dawkach działanie depresyjne działa na układ nerwowy, ma działanie hipnotyczne i narkotyczne, hamuje ośrodki oddechowe.

Czy możliwe jest domieśnianie magnezu we krwi?

Dzisiaj lekarze zwykle nie zalecają domięśniowego podawania leku, a najczęstszym sposobem użycia magnezji jest wstrzykiwanie dożylne za pomocą zakraplacza.

Wynika to z faktu, że przy podawaniu domięśniowym istnieje większe ryzyko niepożądanych skutków ubocznych. Ponadto domięśniowe zastrzyki magnezu są bardzo bolesne, dlatego zwykle przy tej iniekcji lek miesza się z nowokainą.

W przeciwnym razie domięśniowe zastrzyki magnezji nie są zabronione i mogą być stosowane w takich samych przypadkach, jak dożylnie.

Wskazania i przeciwwskazania do stosowania domięśniowo magnezu

Najczęściej domięśniowo magnezowi wstrzykuje się nadciśnienie i nadciśnienie. Ta metoda nacisku normalizującego jest często stosowana przez lekarzy ratunkowych. Chociaż domięśniowe stosowanie magnezu pod wysokim ciśnieniem jest dość powszechną metodą, ale biorąc pod uwagę możliwe działania niepożądane, lepiej nie wykonywać takich procedur na własną rękę i, jeśli to możliwe, ograniczać się do przyjmowania innych leków.

Wprowadzenie magnezji do mięśnia jest również pokazane, gdy:

  • gestoza (rodzaj późnej zatrucia u kobiet w ciąży) z drgawkami;
  • hipomagnes (ostry niedobór magnezu w organizmie);
  • napady padaczkowe;
  • zatrzymanie moczu;
  • zatrucie solami metali ciężkich (rtęć, ołów, arsen, bar).

Magnesia nie może być podawana, gdy:

  • ostry niewydolność nerek ;
  • Blokada AV (zaburzenia impulsów z przedsionków do komór);
  • zapalenie wyrostka robaczkowego;
  • niedrożność jelit;
  • krwawienie z odbytu;
  • bradykardia;
  • naruszenie czynności oddechowej;
  • niedociśnienie;
  • odwodnienie;
  • w pierwszym trymestrze ciąży oraz w okresie 2 godzin przed urodzeniem.

Jak ukłuć domięśniowo magnezję?

Magnezja może powodować poważne skutki uboczne, aw przypadku przedawkowania może hamować aktywność sercową, nerwową i oddechową, dlatego lek wstrzykuje się wyłącznie na receptę.

Lek należy wstrzykiwać głęboko do mięśnia, ponieważ do jego wprowadzenia potrzebna jest strzykawka z długą igłą (około 4 cm).

Przed wstrzyknięciem fiolkę leku należy ogrzać do temperatury ciała. Iniekcje leku są wykonywane w pośladek:

  1. Umysłowo podziel pośladek na 4 części. Wstrzyknięcie wykonuje się w górnej, bardziej odległej od osi ciała, jednej czwartej. W takim przypadku ryzyko popadnięcia w tkankę tłuszczową jest minimalne, podobnie jak prawdopodobieństwo zapalenia.
  2. Miejsce wstrzyknięcia należy najpierw przetrzeć środkiem dezynfekującym (zwykle alkoholem, ale pod jego nieobecność można zastosować chlorheksydynę).
  3. Igła jest wstrzykiwana gwałtownie, aż się zatrzyma, a następnie delikatnie nacisnąć tłok strzykawki. Lek należy podawać tak wolno, jak to możliwe, co najmniej 2 minuty.

Ponieważ domięśniowe zastrzyki magnezu są bardzo bolesne, zwykle podaje się je z Novocainem lub lidokainą. Dzięki temu Magnezja domięśniowa Istnieją dwie równie dobrze stosowane metody podawania:

  1. W pierwszym przypadku Magnesia i Novocain są zmieszane w jednej strzykawce, w oparciu o jedną ampułkę z 20-25% roztworu magnezji, jedną ampułkę 1-2% dawki nowokainy.
  2. W drugim przypadku tlenek magnezu i nokakoina są zbierane w oddzielnych strzykawkach. Najpierw wykonuje się wstrzyknięcie leku Novocain, po którym strzykawka zostaje odłączona, pozostawiając igłę w ciele, a następnie drugi lek wstrzykuje się przez tę samą igłę.

Aby zmaksymalizować bezpieczne wprowadzenie magnezu podczas wstrzyknięcia, pacjent musi kłamać, więc nie będziesz w stanie samodzielnie wykonać takich zastrzyków.