Wśród chorób psychicznych jedną z najczęstszych jest histeryczna nerwica. Jest to najczęstsza, klasyczna forma nerwicy, która zwykle występuje na tle jakiegoś traumatycznego zdarzenia. Choroba ta często występuje u osób, które już mają histeryczną psychopatię, ale czasami wyprzedzają tych, którzy nie mieli żadnych anomalii, a nawet histerycznych cechy charakteru . Bardzo łatwo jest zauważyć taki stan u osoby, ponieważ przejawia się ona na różnych poziomach.
Są ludzie, którzy początkowo są predysponowani do rozwoju takiej choroby i mają niestabilną psychikę i zmienny nastrój. Strefa ryzyka obejmuje ludzi, którzy mają histeryczną, schizoidalną, pobudliwą psychopatię, a także wśród osób podatnych na narcyzm.
Ponadto osoby o niedojrzałej psychice często podlegają takiemu stanowi - podlegają opiniom innych, sugestii, wrażeń, są łatwo pobudliwe, egocentryczne i często przechodzą od ekstremalnych do ekstremalnych.
Z reguły atak histeryczny jest reakcją na pewne traumatyczne zdarzenie - złe wieści, kłótnie i inne stresujące sytuacje. Pacjent demonstracyjnie upada na ziemię - ostrożnie, aby nie wyrządzić sobie krzywdy - zaczyna kołysać kończynami, zrobić cierpiącą twarz, skręcać się i jęczeć. Zauważono, że zjawisko to występuje zwykle w zatłoczonych miejscach. Należy rozumieć, że w przeciwieństwie do ataku epileptycznego, w tym przypadku zachowana jest świadomość, a pacjenta można ożywić za pomocą wody, ostrego krzyku lub klapsa.
Z reguły, ze względu na ten stan, staje się niezwykle trudne dla osoby, aby być w społeczeństwie, ponieważ objawy mogą manifestować się dość wyraźnie. Naukowcy zauważają, że histeryczna nerwica u kobiet występuje kilkakrotnie częściej niż u mężczyzn.
Rozważ symptomy tego stanu:
Co do zasady zdiagnozowanie takiego stanu jest dość proste, ponieważ dana osoba nie jest próbuje ukryć, że coś jest nie tak z nim, ale wręcz przeciwnie, demonstruje to z pełną gotowością.
W takim przypadku wymagane leczenie nie jest niezależne, ale u lekarza. Z reguły pacjenci mają przepisany kurs psychoterapeutyczny, ogólne leczenie wzmacniające i terapię lekową. Najważniejsze w tym przypadku jest usunięcie zwiększonej drażliwości, bezsenność , aby doprowadzić osobę do normalnego stanu.
Bardzo ważne jest, aby nie skupiać się na objawach choroby, ale natychmiast przystąpić do leczenia. W większości przypadków wystarczające jest proste leczenie ambulatoryjne.