Ostry wzrost ciśnienia krwi (BP) do 220/120 mm. gt; ul. i powyżej są nazywane kryzysem nadciśnieniowym. Jest to nagły wypadek i wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. Najczęściej kryzys ma miejsce u osób z nadciśnieniem tętniczym - osób z ciasno przecenionym ciśnieniem krwi.

Pierwsza pomoc

Zgodnie z dynamiką rozwoju objawów kryzys dzieli się na dwie grupy:

  1. Szybko rozwija się (3-4 godziny), charakteryzuje się nagłym skurczowym (górnym) uciskiem i objawami wegetatywnymi: nadmierna ekscytacja i panika, pocenie się, drżenie, tachykardia, ból w tylnej części głowy, zaczerwienienie skóry, nudności, dreszcze, migotanie "much" przed oczami, ciśnienie w skroniach.
  2. Rozwija się stopniowo (kilka dni) i z reguły u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym "z doświadczeniem". Różni się on skokiem ciśnienia rozkurczowego (dolnego). Pacjent cierpi na ból głowy, czuje się ospały i wyczerpany.

Leczenie nadciśnienia tętniczego należy rozpocząć od udzielenia pierwszej pomocy:

  1. Połóż pacjenta.
  2. Zapewnij emocjonalny, a nie tylko fizyczny spokój.
  3. Przymocuj do tylnej części głowy, aby złagodzić ból.
  4. Nałóż dolną część grzbietu i plaster z gorczycy.

Jeśli zestaw pierwszej pomocy ma lek hipotensyjny (obniżający ciśnienie krwi), należy go przyjąć natychmiast. W przeciwnym razie poczekaj na lekarza. Pracownicy karetek zwykle wykonują zastrzyk i pozostawiają zalecenia dotyczące dalszej opieki nad pacjentem.

W ciężkich przypadkach kryzys nadciśnieniowy należy leczyć w szpitalu - jest to właściwe z tzw. skomplikowanej postaci, której towarzyszy udar, obrzęk płuc, krwotok podpajęczynówkowy, niewydolność lewej komory, rzucawka, ostry zawał mięśnia sercowego i inne nagłe przypadki wywołane uszkodzeniem narządów docelowych (nerki, serce, mózg) pod działaniem wysokiego ciśnienia krwi. Po kryzysie nadciśnieniowym, który wystąpił po raz pierwszy w życiu, leczenie przeprowadza się w szpitalu.

Nieskomplikowana forma charakteryzuje się stosunkowo normalnym stanem narządów docelowych, a następnie standardem współczesnego leczenia kryzysu nadciśnieniowego jest jedynie obniżenie ciśnienia krwi za pomocą doustnych leków.

Leczenie skomplikowanego kryzysu nadciśnieniowego

W celu obniżenia ciśnienia krwi ze skomplikowanym kryzysem stosuje się następujące leki:

  • Klonidyna - tabletki lub zakraplacze;
  • Nifedypina - tabletki pod językiem; na obrzęk płuc a niewydolność serca jest podejmowana z zachowaniem ostrożności;
  • nitroprusydek sodu - wstrzykuje kroplówkę, gdy towarzyszy jej kryzys niewydolność nerek , złuszczający tętniak aorty, encefalopatia nadciśnieniowa;
  • Kaptopryl - tabletki pod językiem (ze zwężeniem tętnic nerkowych, krążenie nerek może być trudne);
  • Labetalol - krople lub zastrzyki; istotne dla niewydolności nerek i encefalopatii;
  • Fentolamina - jest podawana dożylnie w leczeniu przełomu nadciśnieniowego, które wystąpiło na tle pheochromocytoma;
  • Enalapril - dożylne płyny (zastrzyki) z rozcieńczeniem glukozy; Lek jest odpowiedni do zaostrzenia choroby niedokrwiennej serca, encefalopatia, przewlekła niewydolność serca.
leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego

Terapię przeprowadza się pod nadzorem lekarza, pacjentowi poddaje się ścisły odpoczynek w łóżku.

Leczenie nieskomplikowanego kryzysu nadciśnieniowego

Kiedy nieskomplikowana forma przepisuje doustne (usta) leki do leczenia kryzysu nadciśnieniowego lub, jeśli potrzebujesz szybkiego efektu - domięśniowe zastrzyki.

Najlepsze leki to Kaptopril, Clopheline (klonidyna), Nifedipine.

Przypomnienie! Aby obniżyć poziom ciśnienia krwi powinno być płynnie - 10 mm Hg. ul. o pierwszej Jeśli tonometr daje duże liczby, nie powinieneś się wahać, aby wezwać karetkę. Czy konieczne jest pójście do szpitala, decyduje tylko lekarz!