Jak zainteresować dziecko do nauki?

Wysyłając dziecko do szkoły, rodzice mają nadzieję przynajmniej na chwilę, aby pozbyć się odpowiedzialności za niego. Dokładniej, aby przenieść tę odpowiedzialność na barki nauczycieli. Pozwól im wychowywać, uczyć, karać, zachęcać ...

Jednak, jak się okazuje, takie podejście może bardzo szybko doprowadzić do katastrofalnych konsekwencji. Często, że dziecko nie chce się uczyć, to jego rodzice są winni, pozwalając procesowi uczenia się obrać kurs.

Dlaczego dzieci nie chcą się uczyć?

Jeśli Twoje dziecko straciło zainteresowanie nauką, przeanalizuj, który z poniższych czynników może odgrywać rolę.

Edukacja nie przyciąga dziecka, ponieważ wszystkie jego interesy znajdują się poza murami szkoły. Gry komputerowe, sport, muzyka - bardzo często nauczyciele dziecka dla tych zainteresowań są obojętni, ale ignorując interesy dziecka, nie mogą nawet zainteresować go swoim tematem.
W szkole dziecko nie dogaduje się z rówieśnikami, ponieważ wszystko, co kojarzy mu się z rozrywką, wywołuje protest i niechęć do interakcji z nastolatkiem.
Są złe relacje z nauczycielami. Dzieje się tak nie tylko z "Przegranymi". Nieostrożni nauczyciele, którzy nie osiągnęli sukcesu w swoim życiu, mogą odzyskać dzieci szczęśliwych rodziców, którzy często wiedzą więcej niż sam nauczyciel. W takim przypadku nauczyciel może nie otrzymać dobrze zasłużonej wysokiej piłki, aby uzyskać udaną odpowiedź lub esej, a dziecko może cierpieć. W końcu dzieci mają bardzo rozwinięte poczucie "sprawiedliwości" i niezasłużonej pochwały, a także brak zachęty, doświadczają bardziej dotkliwie niż osoba dorosła.
Rodzice lub nauczyciele nie wspierają w wystarczającym stopniu zainteresowań dziecka, pokazując, że "w życiu" osoba nie ma wysokich wyników w szkole, a nie dobre wyniki, ale szczęście, umiejętność dostosowania się do sytuacji.
Lub wręcz przeciwnie, dziecko wie, że rodzice zawsze będą o nim myśleć, wybierze najlepszych nauczycieli, będą wspierać zainteresowanie angażowaniem się w dowolne kręgi, dlatego każde działanie staje się dla niego nie interesujące. W takiej sytuacji dziecko czuje się dosłownie "centrum" rodziny, ale nie jest w stanie poradzić sobie z powierzoną mu odpowiedzialnością. Właśnie dlatego, że obrona psychologiczna w tej sytuacji "strzela" do niezgody, aby spełnić wymagania szkoły podstawowej, nawet jeśli treść przedmiotu jest interesująca dla dziecka.

Jak zainteresować nastoletnie dziecko do nauki?

Po określeniu przyczyny niechęci do nauki rodzice mogą zmotywować dziecko i zwrócić mu zainteresowanie nauką.

Jak zwiększyć zainteresowanie nauką i rozwijać zainteresowanie nią?

W przypadku, gdy milczące "prześladowanie" jest zadeklarowane wobec twojego dziecka, zarówno ze strony uczniów, jak i nauczycieli, najlepszym sposobem na przywrócenie pokoju dziecku jest albo możliwość nawiązania przyjaźni z "wrogiem", albo możliwość przeniesienia się do innej instytucji edukacyjnej. Możesz budować przyjaźnie na kilka sposobów. Jeśli chodzi o nastolatków, warto mieć zajęcia pozalekcyjne, w których jako rodzice dziecka bierzesz udział i na przykład przyprowadzać dzieci do kina, do muzeum lub do innego miasta. Podczas takiego wydarzenia ważne jest nawiązanie kontaktu psychologicznego z "przeciwnikiem", pokazując, że możesz mieć wspólne zainteresowania, lub że ty sam, jako osoba, masz dla niego sympatię. Jeśli mówimy o wrogości między chłopcami, możesz zorganizować rodzinny mecz piłki nożnej, wyruszyć razem na wyprawę poza miasto. W przypadku problemów z nauczycielem spróbuj grać "przed krzywą". Nie zgłaszaj skarg nauczycielowi, nie mów, że pójdziesz złożyć skargę do władz. Wręcz przeciwnie, jeśli na przykład nauczyciel jest chemikiem, idź do niego po zajęciach i wyjaśnij, że chciałbyś, aby dziecko uczyło się chemii na uniwersytecie, a zatem ta dyscyplina jest dla niego bardzo ważna. Poproś o indywidualne lekcje raz w tygodniu. Bardzo często początkowa wrogość rozwija się w wielką przyjaźń, a ta szansa jest warta skorzystania.
Nie "popychaj" dziecka przez nadmierne wymagania wobec niego, nie obwiniaj go za złe postępy iw żadnym wypadku nie używaj "mocnych sformułowań". "Graj" z jego zainteresowaniem. Powiedzmy na przykład, że w tym roku nie masz środków, aby zapłacić mu za nauczycieli języka obcego. Być może w tym przypadku on sam dziecko przyjdzie do ciebie z pytaniem: "Może nadal będziesz w stanie zapłacić mi po angielsku, bo za rok zapomnę wszystkiego, czego się nauczyłem." Nie "przeciągaj" dziecka, by kupować książki, na które nie chce patrzeć. Lepiej zapoznaj go z osobą, której książki są częścią jego życia, iz pewnością wywrą silne wrażenie na dziecku. W oczach autorytetu dziecko nie chce wyglądać na "ignoranta", a zainteresowanie literaturą się ujawni.
Upewnij się także, że w szkole, w której przebywa twoje dziecko, ci nauczyciele pracują, wykazując szczere zainteresowanie tematem. Tylko w tym przypadku badanie nie stanie się farsą i formalnością, być może w tym przypadku dziecko nie będzie musiało być dalej zainteresowane. Dobry zespół nauczycieli i uczniów, którzy pasjonują się tym tematem, zrobi wszystko za Ciebie.