Chleb żytni odnosi się do podstawowego pożywienia. Głównym składnikiem tego chleba jest mąka żytnia. Jako środek dezintegrujący stosuje się specjalny starter.
Chleb żytni jest popularnie nazywany "czarnym" w porównaniu z chlebem pszennym, który jest nazywany "białym". Ten kolor chleba wynika z faktu, że po ugotowaniu mąka żytnia zmienia swój odcień na ciemniejszą.
Tak się złożyło, że chleb z mąki żytniej przez kilka stuleci był jednym z głównych produktów żywnościowych ludności naszych szerokości geograficznych. Chleb żytni Zyskał popularność w wiekach 11-12, kiedy zaczęli uprawiać żyto w dużych ilościach. Głównym tego powodem było to, że ten rodzaj chleba był bardziej pożywny i tańszy niż chleb pszenny.
Dzięki właściwościom piekarskim mąka żytnia bardzo różni się od mąki pszennej. Brakuje mu glutenu, ale jest więcej substancji rozpuszczalnych w wodzie, które gromadzą płyn i zapobiegają zatrzymywaniu się kształtu chleba. Z tego powodu zamiast drożdży do pieczenia ciasta stosuje się fermenty o wysokiej kwasowości, co jest spowodowane działaniem bakterii kwasu mlekowego.
Zawartość kalorii w chlebie żytnim i pszennym jest znacząco różna. W przeciwieństwie do chleba pszennego, który zawiera 245 kalorii, kalorii żyto przaśne jest w przedziale 160-190 sztuk. Większość kalorii pochodzi z węglowodanów, ponieważ stanowią one ponad 37% objętości chleba. Białka stanowią około 5,7%, a tłuszcze około 0,5% masy produktu.
Podczas diety jest dozwolona niewielka ilość chleba żytniego, ponieważ jest ona źródłem ważnych składników odżywczych. Podczas liczenia kalorii w żywności należy pamiętać, że zawartość kalorii w kromce chleba żytniego, o wadze 30-40 g, wynosi około 52 jednostek. Podczas diety dozwolone są 1 lub 2 kawałki chleba żytniego.