Bóg Seth w starożytnej egipskiej mitologii
Wśród władców Ziemi i Nieba, przerażających Egipcjan, był bóg Set, który był przedstawiony jako człowiek z głową osła lub smoka. Nawet wspomnienie o nim wzbudziło drżenie, a jego znaczenie było tak wielkie, że postawiono go na równi z Gorem, patronem faraonów. Na wielu obrazach znalezionych na terytorium Starożytny Egipt oba te bóstwa są przedstawione po obu stronach władcy kraju.
Egipski bóg Seth
Według egipskiej mitologii Set był synem bogów ziemi i nieba, Hebe i Nut. To prawda, że stał się sławny nie dzięki swoim dobrym uczynkom, ale za to, że zabił swego brata Ozyrysa i zjadł świętego kota, po czym zyskał reputację mordercy i związał się z siłami zła. W tym samym czasie staroegipski bóg Seth zachował swój status patrona potęgi tego świata, o czym świadczą wizerunki boga stojącego obok faraona.
Jaki naturalny element reprezentował bóg Seth?
Wielbił go w różnych częściach kraju, ale wszędzie wywoływał mistyczny horror. Jak każde inne bóstwo związane z jednym z elementów naturalnych, miało ujemny początek. Seth bóg pustyni był patronem i władcą burz piaskowych i suszy, pogrążając farmerów w strachu. Ale inni Egipcjanie również się go bali, ponieważ był związany z początkiem chaosu, wrogim nastawieniem do wszystkiego, co żywe, wojny i innych nieszczęść.
Żona boga Seta
Legendy donoszą, że bóg chaosu miał kilka żon, z których jedną był Neftyd. Seth i Nephthys byli braćmi i siostrami. Jednak nie ma wyraźnych oznak ich związku małżeńskiego. Co do samej bogini, jej wizerunek z reguły kojarzy się z zwyczajami pogrzebów, rytuał pogrzebowy i czytanie modlitw pogrzebowych. Historycy starożytni uważali, że bogini Neftyda w starożytnym Egipcie króluje nad niematerialnym i nierealnym. Jednocześnie uważano ją często za patronkę kobiecej zasady i bogini stworzenia, która "żyje we wszystkim".
Co Bóg chronił Setha?
Ludy Egipcjan bały się Seta i pragnęły go nakłonić, wznosząc pałace i świątynie na jego cześć, z obawy przed jego gniewem. Okrucieństwo, gniew i śmierć - to była główna rzecz, którą bóg Seth uosabiał, i chociaż mieszkańcy kraju próbowali go uspokoić, nie patronował im, ale obcokrajowcom, mieszkańcom odległych krajów. Jednak byłoby błędem wyobrażać sobie Setha jako ucieleśnienie zła. Patronował walecznością i odwagą, budząc odwagę w sercach żołnierzy.
Jak wygląda bóg Seth?
Bóg Set, odnosząc się do kohorty najwyższych bogów, został przedstawiony jako istota, która zjednoczyła ludzkie ciało i zwierzęcą głowę. Na różnych obrazach wyglądał inaczej: z głową krokodyla lub hipopotama, ale częściej był przedstawiany z głową szakala lub osła, który dla mieszkańców wschodniego Egiptu był uważany za symbol władzy. Jego charakterystyczną cechą są długie uszy. Obraz boga Seta uzupełnia berło - symbol władzy. W tym samym czasie, dla większości starożytnych zwierząt, w których przedstawiano Setha, symbolizowało połączenie z demonicznymi siłami nadprzyrodzonymi.
Jak ceniony jest bóg Seth?
Pomimo tak budzącego grozę i nieprzyjemnego charakteru, historia zachowała informacje o tym, jak czcić boga Seta. Użył specjalnego rozwiązania wśród faraonów. Pisemne artefakty wskazują, że jego imię nazwano władcami Egiptu, na jego cześć zbudowano świątynie. To prawda, że ich liczba jest niewielka, ale wyróżniały się bogactwem dekoracji i majestatu architektury. Mieszkańcy wschodniego Egiptu mieli ciepłe uczucia dla bóstwa, a nawet uważali go za swojego patrona, tworząc w swoich czci ośrodkach kultu.
Symbol boga Setha
Pomimo ich siły i przynależności do wyższych bogów, symbole i kult boga Setha są mało znane. Być może właśnie dlatego, że pod jego opieką nie wziął Egipcjan, lecz cudzoziemców i przedstawicieli najwyższej władzy państwa. Przez pewien czas tworzył rodzaj rywalizacji z najwyższym bogiem Gorem, o czym świadczą wizerunki faraonów siedzących na tronie, po obu stronach których stoją te dwa bóstwa. God Set nie ma własnych symboli i atrybutów. Na wszystkich obrazach trzyma różdżkę w dłoniach - symbol mocy i krzyża.
Obecność ośrodków kultu w niektórych regionach Egiptu wskazuje, że zły bóg Seth był jednak czczony przez mieszkańców. Interesujące jest to, że w niektórych częściach kraju było ono reprezentowane w formie świętych ryb, dlatego nie wolno było używać potraw z ryb do jedzenia. Ponadto wizerunek tego wojowniczego boga był bliski tym, którzy brali udział w bitwach i mieli nadzieję na jego patronat. Charakterystyczną cechą boga-wojownika stała się czerwony kolor : to krew, ciśnienie i gorąca gleba pustynna.