God of War Ares - co protekcjonalnie, siła i umiejętności
Z programu szkolnego wielu pamięta bohaterów starożytnej greckiej mitologii, z których jedna jest bogiem wojny Aresa. Mieszkał na Olympusie razem ze wszystkimi bogami iz najwyższym bóstwem - Zeusem. Jego życie jest pełne różnych wydarzeń, w większości przypadków związanych z działaniami wojskowymi i bronią, ale jego wizerunek jest przydatny do porównań z pokojowymi obrazami mającymi sprawiedliwość, uczciwość i życzliwość.
Kim jest Ares?
Jeden z bogów starożytnej greckiej mitologii, uosobienie broni, wojny, przebiegłości i podstępnych czynów - taki jest Ares, syn Zeusa. Zgodnie z mitami często znajdowano je w otoczeniu bogini Enio, która potrafiła wywoływać furię wśród przeciwników i wprowadzać zamieszanie w trakcie bitwy i bogini Eris, personifikując niezgodę.
Grecki bóg Ares mieszkał na Olympusie. Według niektórych źródeł, urodził się nie w Grecji, ale ma trackie pochodzenie. Stan Tracji znajdował się na terytorium współczesnej Grecji, Bułgarii i Turcji. Informacje o pochodzeniu tego boga są różne. Zgodnie z jednym mitem - jest on synem Hery, która urodziła go po dotknięciu magicznego kwiatu, z drugiej - syna Zeusa (najwyższego boga Olimpu). Drugi wariant występuje znacznie częściej w literaturze. Główne cechy Aresa, z którymi można zobaczyć bóstwo w ilustracjach i obrazach:
- włócznia;
- zapalona pochodnia;
- psy;
- latawiec.
Co protekcjonował Ares?
Według mitów starożytnej Grecji, Ares jest bogiem przebiegłej wojny, której towarzyszą nieuczciwe, niesprawiedliwe działania, użycie śmiercionośnej broni i rozlewu krwi. Ares patronował podstępnym manewrom wojskowym i charakteryzował się perfidią. Często jest przedstawiany z włócznią, co również wskazuje na udział w działaniach wojennych.
Ares - moce i umiejętności
Ares jest bogiem starożytnej Grecji i patronem operacji wojskowych. Wyróżniał się jego ostrą siłą, okrucieństwem, surowością i wzbudzał strach wśród ludności greckiej. Jest informacja, że miał przebiegły i okrutny charakter, za co nie był szanowany przez mieszkańców Olimpu. Według niektórych informacji, bez względu na siłę, zaciekłość i surowe spojrzenie, bał się kogoś, kto był silniejszy od niego i od którego Ares mógł uzyskać surową odmowę.
Mity o Ares
Wiele legend o starożytnych greckich bogach ma mity na temat Aresa. Jego obraz zła, wojowniczego, sprytnego boga jest przykładem niedopuszczalnego zachowania, które może powodować kłopoty, walki lub śmierć. Krwiożerczy Ares nie cieszył się wielkim poważaniem nie tylko wśród wszystkich Greków i mieszkańców Olimpu, ale także według niektórych tradycji swojego ojca, Zeusa. Oprócz działań wojennych Ares uczestniczył w spokojnym życiu wzgórza olimpijskiego, co znajduje również odzwierciedlenie w mitologii.
Ares i Afrodyta
Pomimo pasji do działań wojennych, starożytny grecki bóg Ares nie zapomniał o ziemskich przyjemnościach i był tajemniczym wielbicielem pięknej Afrodyta, która była żoną Hefajstosa. Poznając sekretne związki swojej żony z Ares, Hefajstos przygotował pułapkę dla kochanków. Zrobił najdelikatniejszą sieć z brązu, przymocował ją do łóżka swojej żony i wyszedł z domu pod fikcyjnym pretekstem. Korzystając z tej chwili, Afrodyta zaprosiła do niej przyjaciela Aresa. Budząc się rano, nagie kochanki okazały się zaplątane w sieć sieci Hefajstosa.
Oszukany mąż wezwał bogów, by spojrzał na zdrajczynię i powiedział, że nie rozwikłałby sieci, dopóki Zeus nie odda prezentów ślubnych Hefajstosa. Obraz niewierności Afrodyty wydawał się głupi, a on odmawiał dawania prezentów. Pomoc przyszedł Posejdon, który obiecał pomóc odzyskać Ares ze Zeusa część prezentów ślubnych. W przeciwnym razie on sam mógłby być na miejscu boga wojny, ale ostatecznie Hefajstos, uwolnił jeńców, pozostawiono bez darów, ponieważ kochał swoją żonę szaleńczo i nie chciał jej stracić.
Ares i Atena
Atena, w przeciwieństwie do Aresa, była boginią uczciwej wojny. Opowiadał się za sprawiedliwością, mądrością, organizacją i strategią operacji wojskowych. Wojna między Ares i Ateną była nie do pogodzenia. Mocno udowadniając swoją słuszność, obaj bohaterowie z całej siły starali się bronić swojego prawa do bycia na Olimpu i wierności swoim zasadom.
Mieszkańcy Olimpu i zwykli śmiertelnicy bardziej patronowali Atenie, jej mądre myśli i brak złego zamiaru w wydarzeniach militarnych były jej zaletą. W tym sporze zwycięstwo było po stronie Ateny Pallada. Podczas wojny trojańskiej Ares był po stronie Trojan, przeciwko Atenom - greckiemu zwolennikowi, kiedy został ranny u jej boku przez Diomeda.
Artemis i Ares
Artemida - młoda bogini szczęścia rodzinnego, płodności, czystości, pomaga kobietom w porodzie. Jest często nazywany symbolem polowania. Ares jest bogiem brutalnej, krwawej wojny, personifikacji broni. Co może je wiązać? Według niektórych doniesień, Artemida jest krwiożercza, używała strzał jako narzędzia do karania i często była z nimi przedstawiana.
W gniewie bogini mogłaby być niebezpieczna, wysłać nieszczęścia, wiatry na ziemię, ukarać ludzi. Według legend, ofiarą padło ponad 20 osób. Aresa również często przedstawiano bronią z włócznią. Być może na tych podstawach i potrafiąc określić podobieństwo tych bogów, ale w porównaniu z nieugaszonym okrucieństwem Aresa, Artemida może pokazać to tylko w gniewie.
Kto zabił Aresa?
Często w bitwach Aresa w towarzystwie śmierci. Uczestniczył w krwawych bitwach wojskowych, często znajdował się na skraju życia i śmierci. Ares został ranny w wojnie trojańskiej przez Diomedesa, wspomagany przez wszechpotężną boginię Atenę Pallas. Dwukrotnie został ranny przez Herkulesa - podczas bitew o Pylosa oraz w czasie zabójstwa syna Aresa - Kikny. Ojciec chciał pomścić syna, ale nie było równego broni Herkulesa. Możliwe, że na polu bitwy Ares znalazł swoją śmierć, ale może się to zdarzyć w spokojnym życiu. Na pewno nic na ten temat nie wiadomo.
Chociaż bóg wojny Ares nie jest pozytywnym charakterem starożytnych mitów greckich, jego wizerunek jest integralną częścią legend. On, w przeciwieństwie do dobrego, uczciwego, lojalnego wobec bohaterów, opowiadającego się za pokojem i sprawiedliwością, nie jest honorowym mieszkańcem Olympus. Czasami boi się, unika, co daje czytelnikowi zrozumienie, które zasady nie powinny być wspierane.