Bóg śmierci
W wielu religiach można znaleźć odniesienia do życia po śmierci i bogów śmierci , które są przewodnikami w podziemnych światach, gdzie dusza wchodzi po końcu życia na ziemi. Dla bogów śmierci są bóstwa, które dominują nad zmarłymi lub zbierają ich dusze.
Bóg śmierci wśród Słowian
W Słowianach bogiem śmierci jest Semargle. Przedstawiono go pod postacią ognistego wilka lub wilka o skrzydłach sokoła, a jeśli przejdziesz do mitologii, możesz zauważyć, że zarówno sokół, jak i wilk byli zwróceni w stronę słońca. Semargle często znajduje się na starożytnych haftach, dekoracjach domów, malowaniu przyborów domowych i na zbroi. Dla Słowian wilk i sokół reprezentują porywczość, nieustraszoność, ponieważ często atakują wroga, który znacznie przekracza ich siłę, więc wojownicy utożsamiali się z tymi zwierzętami. Zarówno sokół, jak i wilk są uważani za sanitariuszy lasu i oczyszczają go ze słabych zwierząt, dokonując naturalnej selekcji. Wewnątrz każdej osoby mieszka Semargl, który walczy ze złem i chorobami wewnątrz osoby, a jeśli osoba pije, pogarsza się lub leniwy, zabija swój Semargel, zachoruje i umiera.
Bóg śmierci w mitologii greckiej
W greckiej mitologii bogiem śmierci jest Hades. Po podziale świata między trzech braci, Hadesa, Zeusa i Posejdona, Hades zyskał władzę nad królestwem zmarłych. Rzadko pojawiał się na powierzchni ziemi, woląc być w swoim podziemnym świecie. Był uważany za boga płodności, dając żniwo wnętrzności ziemi. Według Homera, Hades jest gościnny i hojny, ponieważ nikt nie może ominąć śmierci. Aida bardzo się bał, nawet starał się nie wymawiać na głos swojego imienia, zastępując różne epitety. Na przykład od V wieku zaczęto nazywać się Pluton. Żona Hadesa Persefony była również uważana za boginię królestwa zmarłych i patronkę płodności.
Bóg śmierci Thanatos
W greckiej mitologii jest bóstwo Thanatos, uosabiające śmierć i żyjące na krawędzi świata. To Boże śmierć została uhonorowana w słynnej "Iliadzie".
Thanatos jest nienawistny bogom, jego serce jest zrobione z żelaza i nie rozpoznaje żadnych prezentów. W Sparcie był kult Thanatosa, w którym przedstawiano go jako młodzieńca ze skrzydłami iz hartowaną pochodnią w dłoni.
Bóg śmierci z Rzymianami
Bogiem śmierci w rzymskiej mitologii był Orcus. Początkowo Orcus był w demonie podziemnego z brodą, wszystkie pokryte wełną, a czasami był reprezentowany ze skrzydłami.
Stopniowo jego obraz przecina się z Plutonem lub w inny sposób Hades z mitów starożytnej Grecji. Po wyrzuceniu w V wieku przez Orcusa Plutona, los człowieka zaczął porównywać się do ziarna, które, podobnie jak człowiek, także pochodzi, żyje i umiera. Być może dlatego Pluton został nazwany nie tylko bogiem śmierci, ale także bogiem płodności. 
Bóg śmierci w Egipcie
W starożytnym Egipcie przewodnikiem po życiu był Anubis, który był także opiekunem leków i trucizn, patronem cmentarzy. Miasto Kinopil było centrum kultu Anubisa. Został przedstawiony jako szakal lub jako człowiek z głową szakala.
Zgodnie z opisami Sądu Ozyrysa, podanymi w Księdze Umarłych, Anubis waży serce na łuskach. W jednej filiżance jest serce, a po drugiej piórkowy Maat, symbolizujący prawdę.
Bóg śmierci Ruki
W japońskiej mitologii istnieją fikcyjne stworzenia żyjące w ich świecie i oglądające świat ludzi. Z pomocą Death Notebooków pozbawiają ludzi życia. Wszyscy, których nazwisko jest zapisane w notesie, umrą.
Osoba może korzystać z tego notatnika, jeśli zna instrukcje. Bogowie śmierci są dość znudzeni w swoim świecie, więc Ryuk postanawia rzucić Death Note w świat ludzi i zobaczyć, co się stanie.