Na długo przed urodzeniem dziecka, po rozpoznaniu jego płci, rodzice zaczynają nabywać rzeczy o odpowiedniej gamie kolorów, a nawet wyposażają przedszkole. Wszyscy wiemy, że różowa paleta jest dla dziewcząt i niebieskich ubrań, wózek w kolorze czekoladowym - dla chłopca. W ten sposób rozpoczyna się edukacja seksualna dziecka, a atrybut płci jest niczym innym, jak spełnieniem przez człowieka jego roli, którą społeczeństwo przypisuje mu. Innymi słowy, kobiety, podobnie jak mężczyźni, różnią się nie tylko stylem ubioru, ale także sposobem, nawykami, wyglądem itp.
Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo, co oznacza płeć, role płci. Ważne jest, aby zauważyć, że tożsamość płciową poprzedza tożsamość płciowa, na kształtowanie której wpływa nie tylko rozwój biologiczny człowieka, ale także jego samoświadomość.
Tak więc, w wieku dwóch lat, dzieci rozumieją swoją płeć: "Jestem dziewczyną, a ty jesteś chłopcem", ale oczywiście nie mogą zrozumieć, co to oznacza. Oglądając świat zewnętrzny, przede wszystkim członków rodziny, dzieci uczą się odróżniać płeć innych osób przy pomocy ubrań, które noszą i ich włosów.
W wieku siedmiu lat, gdy dziecko jest świadome swojej płci biologicznej, zaczynają pojawiać się w nim znaki płci. Ponadto w okresie dojrzewania tożsamość płciowa aktywnie się rozwija, objawiając się zmianami ciała, dojrzewaniem, różnego rodzaju doświadczeniami natury romantycznej. Ponadto mała osoba przejawia swoją rolę płci, opanowanie zachowań, kształtowanie postać zgodnie z poglądami otaczającego społeczeństwa. Tak więc dziewczyny zaczynają aktywnie eksperymentować z makijażem, mają tendencję do zadowolenia płci przeciwnej, chłopcy z kolei zaczynają nieświadomie naśladować swoich ulubionych bohaterów z filmów, próbując wprowadzić pewne zmiany w ich wyglądzie.
Stopniowo obie płci manifestują znaki płci, zjawisko społeczne i społeczne, które powstaje na fundamencie edukacji. Innymi słowy, jeśli cechy płciowe można biologicznie udowodnić, to płeć istnieje tylko w ludzkim umyśle.
Uważa się, że kobiety są opiekunem domu, matką, która całe życie poświęca narodzinom i wychowaniu dzieci, podczas gdy mężczyźni są z natury karierowiczami, dla których ważniejsze jest niezależne finansowo i odnoszące sukces społeczny. To prawda, patrząc na współczesne społeczeństwo, rozumiecie, że ludzie wokół nas łączą cechy męskie i żeńskie.
W rzeczywistości nie jest to zaskakujące. W psychologii zjawisko to nazywane jest kombinacją kobiecych i męskich cech. Dla niektórych manifestują się one w tej samej ilości, istnieje pewna równowaga tych cech, a dla niektórych dominuje tylko kobieca lub męska.
Cechy kobiece i męskie, różnice płci przejawiają się nie tylko w zachowaniu, postawach, zainteresowaniach, ale również w wartości . Najciekawsze jest to, że im bardziej jaskrawe są te cechy, tym bardziej elastyczne jest zachowanie danej osoby. A to sugeruje, że taka osoba może łatwo dostosować się do nowych warunków życia, a zdrowie psychiczne będzie silniejsze niż te, które nie są różne. Korzystając z tej wiedzy, psycholodzy zdecydowanie zalecają, aby nie wychowywać dziecka w ścisłych ramach, nie narzucać stereotypów związanych z płcią, takich jak: "nie płacz, nie jesteś dziewczyną", "jesteś księżniczką, a zatem musisz być skromniejsza."