Pomimo silnych mięśni i więzadeł otaczających stopę, ze względu na duże obciążenia i stały nacisk z ciała, złamanie Staw skokowy jest najczęstszym urazem. Cechy położenia tej części ciała powodują częste dyslokacje, skręcenia i złamania.

Objawy złamania kostki

Główne cechy, które pojawiają się na pierwszym miejscu, to:

  • silny obrzęk;
  • zmiana wyglądu stawu;
  • ostry ból w kostce;
  • trudności w poruszaniu się.

Dokładną diagnozę można postawić dopiero po zbadaniu zdjęć rentgenowskich, ponieważ silny ból i obrzęk mogą być oznaką dyslokacji lub obrażeń.

Leczenie złamań kostki

W takim przypadku leczenie powinno być przeprowadzane wyłącznie przez lekarza. Przede wszystkim pacjentowi wstrzykuje się znieczulenie, aby wyeliminować bolesny szok. Korekta będzie wymagana, jeśli złamanie kostki wystąpiło z przesunięciem. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Aby się zrelaksować, mięśnie pacjenta siedzą na krawędzi stołu. Korekta jest dokonywana przez ruchy, które są przeciwne do kierunku urazów, które spowodowały obrażenia.

Po "zebraniu" nogi nałożono na nią plaster na około miesiąc. Jeśli pod wpływem mięśni następuje wielokrotne przemieszczenie, odwołaj się do metody rysowania. Nić jest nawleczona na szprychę przez piętę. Cztery tygodnie później pacjent staje się o kulach i rozwija nogę.

Interwencja chirurgiczna może być wymagana w przypadku złamania kości, która może uszkodzić naczynia i nerwy. Operacja pozwala wyeliminować krwawienie i najdokładniej zbierać wszystkie fragmenty.

Rehabilitacja po złamaniu kostki

Podczas rekonwalescencji ważne jest utrzymywanie chorego stawu w zrelaksowanej pozycji bez nadmiernego obciążania go. Powrót do pełnego funkcjonowania nogi będzie możliwy za dwa lub trzy miesiące. W tym okresie po leczenie złamań kostki złamanie szczególną uwagę zwraca się na rozwój stawu skokowego. Aby wyeliminować nadmierny stres, wszystkie ćwiczenia powinny być wykonywane wyłącznie pod nadzorem lekarza.

Aby przyspieszyć proces odzyskiwania, zaleca się stosowanie takich środków do domu:

  1. Przydatne jest stosowanie maści rozgrzewających mumia , siarczan miedzi, żywica spożywana.
  2. Wzmacniaj kości poprzez jedzenie pokarmów bogatych w wapń (twarożek, sezam, skorupa jajka).
  3. Na obszarze zagrożonym zaleca się trzymanie magnesu przez dziesięć minut dwa razy dziennie.