Strach przed lalkami
Prawdopodobnie każdy w dzieciństwie myślał, że jego zabawki żyją własnym, specjalnym życiem zabawki. Pomysł jest fascynujący i, być może, trochę przerażający: jak mało przyjdzie na myśl słodka lalka Barbie, gdy jej pani odwraca się plecami. Szczególnie zaczyna cię to przerażać, gdy patrzysz na inny horror, albo czytasz podobną książkę, w której lalka, w której osiadł zły duch, albo dusza zmarłego, albo inne ciało astralne, tworzy różne mroczne uczynki, żąda swojej czarnej duszy, albo woli złego czarnoksiężnika , którym zarządza.
Strach przed lalkami i przyczyny tego zjawiska
Ogólnie rzecz biorąc, idea, że lalki mogą stanowić zagrożenie, jest dość powszechna we współczesnej kulturze masowej. A sedno tego, jak mówią niektórzy psychologowie, kłamie strach przed lalkami - coś tak podobnego do człowieka, a jednocześnie - całkowicie sztuczne. Z. Freud uważał, że lęk przed lalkami, podobnie jak wiele innych lęków, pochodzi z dzieciństwa. Rośnie z pewności, że każde dziecko ma, że lalki są rzeczywiście żywe, ale osoba, która obsesyjnie boi się lalek, lub (jak to się nazywa również ten strach) pedofobii , idea ożywienia tej zabawki nie jest nigdzie stracona. Gdy dorasta, integruje się z obrazem świata i wywołuje fobię, która dręczy jej właściciela przez wiele lat. Nawiasem mówiąc, pedofobowie nie boją się lalek, ale mogą je skrzywdzić: spowodować atak serca, udusić ich we śnie lub (i to najbardziej przerażające) naprawdę zacząć się ruszać, co potwierdzi słuszność lub szaleństwo tej osoby. Nawiasem mówiąc, istnieje bardziej szczególny przypadek pedofobii - glenofobii - strachu przed patrzeniem na lalkę.
Objawy obsesyjnej fobii szczeniąt
Objawy lęku przed lalkami, jak każda fobia, to:
- nieuzasadniony irracjonalny strach przed obiektem fobie , a osoba rozumie, że jego lęk nie nadaje się do logicznego wytłumaczenia;
- Próby uniknięcia kontaktu z tym obiektem w każdy możliwy sposób.
Jeśli kontaktu nie można było uniknąć, osoba ma tak zwany atak paniki. Przejawia się to jako:
- poczucie przerażenia, które przeradza się w panikę;
- poczucie nierzeczywistości tego, co się dzieje;
- zaburzenie widzenia i słyszenia;
- dezorientacja w przestrzeni;
- kołatanie serca;
- trudności w oddychaniu;
- zawroty głowy;
- drżenie.
Zwykle fobie te nie wymagają leczenia; rzadko przynoszą poważny dyskomfort, ponieważ przedmiot fobii jest łatwo unikany. Jednak w ciężkich przypadkach podejmują się psychologowie, psychoterapeuci i psychiatrzy, którzy różnymi metodami przekonują osobę, że lalki nie stanowią dla nich zagrożenia.