Strach przed klaunami

Dla większości cyrk to radość, słodka bawełna i dużo zabawy, ale nie wszystkie wspomnienia są wyjątkowo szczęśliwe. Niektórzy mają niewytłumaczalny lęk przed klaunami od dzieciństwa. Niż to powoduje, a to pomoże poradzić sobie z tą niezwykłą fobią, teraz też zrozumiemy.

Jak nazywa się strach przed klaunami i skąd się bierze?

Panika i niekontrolowany strach przed klaunami nazywa się fobią. Co ciekawe, ten strach zaczął rozprzestrzeniać się dopiero pod koniec 20. i na początku XXI wieku, a tylko nieliczni wcześniej obawiali się klaunów. Angielscy naukowcy przeprowadzili badania wśród 250 dzieci w wieku 4-16 lat, podczas których okazało się, że ponad połowa z nich boi się klaunów, a niektórzy się boją. Ale ta fobia jest nie tylko znana dzieciom, wielu dorosłych boi się klaunów. Według sondażu przeprowadzonego w Internecie, klauni boją się 84 osób na 100. Niektórzy nawet uważają, że jeśli ktoś i śmieje się z klaunów, to raczej nerwowy śmiech, kryjący napięcie.

Ale skąd się wziął ten strach, bo dowcipy klaunów powinny wywoływać uśmiechy, a nie grymasy przerażenia. Poczucie winy może być nieudaną wizytą w cyrku w dzieciństwie, gdy zbyt jasny makijaż lub głośny śmiech przestraszyłem dziecko . Również w pojawieniu się coprofobii mogą być winni i kinematografii. Niemal wszyscy, nawet nie wiedząc, jak nazywa się strach przed klaunami, bali się kiedyś tych wesołych ludzi. Chodzi o przeróżne horrory, od ekranowej adaptacji powieści "To" Stephena Kinga, pisarze zaczęli aktywnie wykorzystywać wizerunek klauna, by zastraszyć widza. I nie wolno nam zapominać, że wielu morderców, gwałcicieli i pedofilów było z zawodu klaunami, a czasami lśniło na targach.

Oczywiście, nasi rodacy mieli więcej szczęścia, sowieccy klauni nie wyglądali na zastraszonych i zrobili dobre wrażenie. Ale tak jest w przypadku klaunów na skalę globalną, ale profesjonalizm specjalistów z miejskich cyrków lub firm wakacyjnych pozostawia wiele do życzenia, są one w stanie wynagrodzić dziecku colerophobię.

Poza obiektywnymi przyczynami, istnieje całkowicie podświadomość.

Twarz pod maską nie daje możliwości zrozumienia prawdziwych emocji człowieka, ponieważ zawsze jest na nim uśmiech.
Wiele osób boi się publicznego wyśmiewania, ten strach przenosi się na klaunów.
Ostre ruchy i nadmierne emocjonalne wyrażenia w zwykłym życiu są typowe dla osób cierpiących na choroby psychiczne i wiele osób się ich boi.
Wspomnienia dzieci z wycieczki w cyrku lub film, który pozostawia ślad w życiu.
Dostępność alergie na makijażu i farbie, może być i nie spowoduje fobii, ale niechęć zapewni.
Działania klauna są z reguły nieprzewidywalne, a ludzie najbardziej boją się nieznanego.

Jak radzić sobie z colerophobia?

Jak w przypadku każdego strachu, możesz pozbyć się strachu klaunów. I trzeba to zrobić, ponieważ aby uniknąć nieustannych klaunów, jakiekolwiek wzmianki o nich są niemożliwe. Poradzić sobie z poważną fobią może być tylko przy pomocy psychoterapeuty. Ale jeśli pojawiło się dziecko coulphobia lekka niechęć do klaunów, wtedy musisz spróbować zmienić tę postawę, dopóki nie przerodzi się to w paniczny strach. W tym celu możesz pokazać mu dobry rysunek lub wypowiedź naprawdę dobrych klaunów.

Idąc do cyrku, musisz upewnić się, że profesjonaliści działają, a ich program jest przeznaczony dla widzów w każdym wieku. Inną dobrą opcją może być zmiana jednego z rodziców w klauna. W tym stroju musisz komunikować się z dzieckiem, aby pokazać mu, że za jasną i przerażającą maską kryje się zwykła osoba, nieustraszona i przyjazna.