Eschatologia w filozofii, islamie i chrześcijaństwie
Pytanie o koniec świata i życie pozagrobowe zawsze interesowało ludzi, co tłumaczy istnienie różnych mitów i przedstawień, z których wiele przypomina bajkę. Aby opisać główną ideę, używa się eschatologii, która jest charakterem dla wielu religii i różnych trendów historycznych.
Czym jest eschatologia?
Religijna doktryna ostatecznych przeznaczeń świata i ludzkości nazywana jest eschatologią. Przydziel indywidualne i światowe. Starożytny Egipt odegrał ważną rolę w formowaniu pierwszego, a judaizm odegrał ważną rolę. Indywidualna eschatologia jest częścią światowego trendu. Chociaż Biblia nie mówi nic o przyszłym życiu, w wielu naukach religijnych ideę pośmiertnego hołdu odczytuje się doskonale. Przykładem jest egipska i tybetańska Księga Umarłych, a także Boska Komedia Dantego.
Eschatologia w filozofii
Prezentowane nauczanie mówi nie tylko o końcu świata i życiu, ale także o przyszłości, która jest możliwa po zniknięciu niedoskonałej istoty. Eschatologia w filozofii jest ważnym trendem, uważanym za koniec historii, jako koniec nieudanego doświadczenia lub iluzji. Upadek świata oznacza jednocześnie wejście człowieka w obszar, który łączy duchowe, ziemskie i boskie części. Filozofii historii nie można oddzielić od motywów eschatologicznych.
Eschatologiczna koncepcja rozwoju społeczeństwa zyskała swój rozgłos w filozofii Europy w większym stopniu dzięki specjalnemu myśleniu europejskiemu, które rozważa wszystko, co istnieje w świecie przez analogię z ludzką działalnością, czyli wszystko jest w ruchu, ma początek, rozwój i koniec, po którym można ocenić wynik . Do głównych problemów filozofii, które rozwiązuje się za pomocą eschatologii, należą: rozumienie historii, istota człowieka i sposoby doskonalenia, wolność i możliwości, a także różne problemy etyczne.
Eschatologia w chrześcijaństwie
W porównaniu z innymi nurtami religijnymi, chrześcijanie, podobnie jak Żydzi, zaprzeczają założeniu o cyklicznej naturze czasu i twierdzą, że nie będzie żadnej przyszłości po końcu świata. Ortodoksyjna eschatologia ma bezpośredni związek z chiliazmem (doktryna o nadchodzącym tysiącletnim panowaniu na ziemi Pana i sprawiedliwych) i mesjanizmem (doktryna nadchodzącego przyjścia Bożego posłańca). Wszyscy wierzący są pewni, że wkrótce Mesjasz przyjdzie na ziemię po raz drugi i nadejdzie koniec świata.
Wraz z pojawieniem się chrześcijaństwa rozwinęło się jako religia eschatologiczna. W listach apostołów iw Księdze Objawienia czytamy, że końca świata nie da się uniknąć, ale kiedy to się dzieje, jest ono znane tylko Panu. Chrześcijańska eschatologia (doktryna końca świata) obejmuje dyspensacjonalizm (poglądy, które traktują proces historyczny jako konsekwentne rozpowszechnianie Boskiego Objawienia) i doktrynę o pochwyceniu Kościoła.
Eschatologia w islamie
W tej religii proroctwa eschatologiczne dotyczące Doomsday , mają ogromne znaczenie. Warto zauważyć, że argumenty na ten temat są sprzeczne, a czasem nawet niezrozumiałe i niejednoznaczne. Muzułmańska eschatologia opiera się na przepisach Koranu, a obraz końca świata wygląda tak:
- Zanim nastąpi wielkie wydarzenie, nadejdzie era straszliwej niegodziwości i niewiary. Ludzie zdradzą wszystkie wartości islamu i będą pogrążeni w grzechach.
- Potem nastanie królestwo Antychrysta i będzie trwało 40 dni. Kiedy ten okres dobiegnie końca, Mesjasz przyjdzie, a upadek się skończy. W rezultacie przez 40 lat będzie idylla na ziemi.
- W następnym kroku zostanie wygenerowany alert. straszny Dwór , który będzie prowadzony przez samego Allaha. Będzie kwestionował wszystkich żywych i umarłych. Grzesznicy pójdą do piekła, a sprawiedliwi pójdą do Raju, ale za to będą musieli przejść przez most, przez który zwierzęta, które złożyli Bogu, mogą przywrócić je do życia.
- Warto zauważyć, że chrześcijańska eschatologia była podstawą islamu, ale są pewne istotne dodatki, na przykład wskazano, że Prorok Mahomet będzie obecny na Sądzie Ostatecznym, który będzie w stanie złagodzić los grzeszników i modlić się, aby Allah przebaczył grzechy.
Eschatologia w judaizmie
W przeciwieństwie do innych religii w judaizmie istnieje paradoks Kreacji, który zakłada stworzenie "doskonałego" świata i człowieka, a następnie przechodzą etap upadku, osiągając granicę wyginięcia, ale to nie koniec, ponieważ z woli Stwórcy znów osiągają doskonałość. Eschatologia judaizmu opiera się na fakcie, że zło dobiegnie końca i ostatecznie dobro zwycięży. Księga Amosa stwierdza, że świat będzie istniał 6 tysięcy lat, a zniszczenie potrwa tysiąc lat. Ludzkość i jej dzieje można podzielić na trzy etapy: okres dewastacji, doktryny i epoki Mesjasza.
Skandynawska eschatologia
Mitologia Skandynawii różni się od innych eschatologicznych aspektów, zgodnie z którymi każdy ma przeznaczenie, a bogowie nie są nieśmiertelni. Koncepcja rozwoju cywilizacji zakłada przejście wszystkich etapów: narodzin, rozwoju, wygaśnięcia i śmierci. W rezultacie nowy świat narodzi się na ruinach minionego świata, a porządek świata powstanie z chaosu. Wiele mitów eschatologicznych opiera się na takiej koncepcji i różnią się one od innych tym, że bogowie nie są obserwatorami, lecz uczestnikami wydarzeń.
Eschatologia starożytnej Grecji
System poglądów religijnych w starożytności w Grecji różnił się, ponieważ nie mieli pojęcia o końcu świata, wierząc, że to, co nie ma początku, nie może być kompletne. Eschatologiczne mity starożytnej Grecji bardziej dotyczyły indywidualnego losu człowieka. Grecy wierzyli, że pierwszym elementem jest ciało, które jest nieodwracalne i znika na zawsze. Jeśli chodzi o duszę, eschatologia wskazuje, że jest nieśmiertelna, ma miejsce i ma komunikować się z Bogiem.