Żydowski bóg Jahwe pojawił się na długo przed zjednoczeniem plemion w jednym państwie. Jego kult uznał istnienie innych patronów dla innych narodów. Początkowo tylko niektóre plemiona koczowniczych pasterzy oddawały cześć Jahwe i uważali go za demona pustyni. Od tego czasu był postrzegany jako bóg plemienia Judy. Dopiero po zjednoczeniu plemion Jahwe stał się głównym bogiem narodu żydowskiego.

Co wiadomo o Jahwe?

Po utworzeniu państwa izraelskiego imię żydowskiego boga zaczęto identyfikować z patronem wojny. Wraz ze zmianami w sferze wpływów Jahwe jego wygląd został przekształcony. Zgodnie z istniejącymi informacjami był pierwotnie reprezentowany przez lwa, a ostatecznie byka. Po pewnym czasie uzyskał ludzki wizerunek. Żydzi nie uważali Jahwe za wszechobecnego i dali mu pewne miejsce zamieszkania. Wielu wierzyło, że żydowski bóg mieszka na górze Synaj. To tutaj dokonywano rytuałów krwawej ofiary, a ofiary ludzkie nie były wykluczone. W miarę upływu czasu donoszono, że Jahwe mieszka w arce, która wyglądała jak szuflada na noszach. Na jego okładce były dwa odlewane złote keruby. Przy okazji, niektórzy badacze uważają, że arka była tronem. Jest też informacja, że ​​w skrzyni były posągi Jahwe lub meteoryty.

Gdy kult tego boga rozszerzył się, jego kapłani stali się ważniejsi. Zwrócili się do Jahwe z pomocą wróżbiarstwo na kamyczkach lub kijach. Ludzie przychodzili do kapłanów, aby przez nich zwrócić się do bóstwa. Żoną Jahwe została uznana za Anat (Ashera). Odniesiono się do niego podczas badań archeologicznych na żydowskich tabletach. Nawiasem mówiąc, wielu wierzy, że Jezus Chrystus jest Żydem Boże , ale w rzeczywistości opinia ta jest błędna, ponieważ Żydzi nie przyjęli go jako mesjasza.