O dziwo, ale charakter niektórych chorób psychicznych można rozpocząć od listy pozytywnych cech. Tak więc, przy padaczce epileptoidalnej psychopatii obserwuje się punktualność, ziemistość, trzeźwość w obliczeniach i ostrożność wobec nieznanych rzeczy. To kończy "pozytywną" chorobę.

Obraz choroby

Dysphoria jest najbardziej charakterystycznym zjawiskiem w psychopatii epileptoidalnej. Istotą tego efektu jest to, że pacjent stale znajduje się w zirytowanym, niezadowolonym i drażliwym nastroju, szukając pretekstów do "eksplozji". Jest to strona afektywna choroby, która ma stabilne i długotrwałe działanie postać .

W przypadku psychopatii epileptoidalnej istnieje tendencja do sadyzmu, bezwzględność wobec słabszego przeciwnika, w rodzinach takich osób, pobicia, nadużycia, agresja . Pacjenci wolą alkohole i tytoń, jednocześnie zatrucie alkoholem nie tylko szkodzi im fizycznie, ale także "pociąga za spust" - wtedy w większości przypadków dochodzi do poważnych przestępstw.

Pacjenci z podobną diagnozą preferują piromanię jako rozrywkę, wymagają od niej ostrych wrażeń. Jednocześnie mogą stać się karierowiczami, osiągnąć wielki sukces w swoich dziedzinach działalności, ale nie mogą pracować w parach lub w grupie.

Leczenie

Leczenie epileptoidalnej psychopatii odbywa się w szpitalu, ponieważ najczęściej pacjenci są niebezpieczni dla siebie i innych. Stosowane są środki uspokajające, neuroleptyki, środki uspokajające i psychoterapia.

W przypadku epileptoidów u młodzieży i dzieci, psychoterapia rodzinna powinna być stosowana, aby pomóc im w utrzymaniu kontaktów towarzyskich. Dzieciom należy pomóc znaleźć indywidualne hobby - prywatne zajęcia z instruktorami sportu, nauczycielami.