Czy kiedykolwiek chciałeś wyjść poza świat stereotypów, wzorców? Znajdź coś nowego, co może zainspirować, patrzeć na codzienne rzeczy z innej perspektywy? Jeśli tak, to rozbieżność Myślenie aby ci pomóc. Rozwijając ją, otwiera się szansa na rozwiązanie problemu, zadanie dostrzeżenia kilku rozwiązań naraz.
Innymi słowy, to myślenie jest podstawą kreatywności, a rozbieżne zdolności są nazywane niczym innym niż przejawem niestandardowej myśli. Jest podstawą każdej kreatywności. Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo, jaka jest natura tego typu myślenia i jak je rozwijać.
Natura rozbieżnego myśleniaJak wspomniano wcześniej, rozbieżne jest świadomość, która jednocześnie rozwija się w kilku kierunkach. Jego głównym zadaniem jest tworzenie różnorodnych rozwiązań tego problemu. To dzięki niemu zrodziły się twórcze idee, które mogą czasem rozpocząć nowy rozdział w rozwoju ludzkości.
Badania tego myślenia objęły takich naukowców jak: D. Rogers, E.P. Torrance, D. Guilford itd. Ten ostatni, który był założycielem rozbieżnej koncepcji, w swojej książce "The Nature of Human intelekt "Nazywane rozbieżne" rozbieżne "myślenie. W latach pięćdziesiątych cała jego praca naukowa była poświęcona badaniu potencjału twórczego jednostki. To w tym okresie przedstawił swoją koncepcję Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego. W 1976 roku dostarczył ulepszony model, nazywając rozbieżne myślenie integralną częścią kreatywności i opisując jego główne cechy:
Przeciwieństwo rozważanego myślenia jest zbieżne, co ma na celu znalezienie jedynej słusznej decyzji. Istnieje więc rodzaj ludzi, którzy zawsze są przekonani o istnieniu jednej właściwej ścieżki. Zadania rozwiązywane są za pomocą już zgromadzonej wiedzy i przy pomocy łańcucha logicznego rozumowania. Większość nowoczesnej edukacji na uniwersytetach opiera się na zbieżnym myśleniu. Dla osób kreatywnych taki system edukacji nie pozwala ujawnić ich kreatywnego potencjału. Na przykład nie ma potrzeby, aby iść daleko: A. Einstein nie był słodki, aby iść do szkoły, ale nie z powodu jakiejkolwiek niedyscypliny. Nauczyciele z trudem znosili jego sposób odpowiadania na pytania. Często więc pytał: "A jeśli rozważymy opcję, że nie jest to woda, ale ...?" Lub "Rozważ to pytanie z innego punktu widzenia ...". W tym przypadku objawiło się rozbieżne myślenie małego geniuszu.
Jedną z technologii przyczyniających się do rozwoju takiego myślenia jest rozwiązanie problemów wynalazczych: