Zdarza się tak - ziewnął szeroko, z przyjemnością, z zamkniętymi ustami - i wtedy coś się zepsuło. Usta nie otwierają się, ślina płynie, ból w stawie i uczucie paniki. Nic dziwnego - po prostu zwichnięta szczęka wymagająca leczenia. Tak, co dziwne, i tak się dzieje, chociaż wydaje się, że kości żuchwy są tak bezpiecznie przytwierdzone przez tkanki miękkie do czaszki - to nie jest ręka. W rzeczywistości taka zmiana nie jest tak rzadka, szczególnie u kobiet.

Przyczyny zwichnięcia szczęki

Połączenie skroniowo-żuchwowe łączy podstawę czaszki z żuchwą. To połączenie jest unikalne pod względem struktury, ponieważ chrząstka śródstawowa znajduje się między jej głową a jamą stawową. Dzięki tej chrząstce sparowane połączenia jednocześnie wykonują ruchy w trzech kierunkach:

  • w górę iw dół (otwarcie zamyka usta);
  • tam iz powrotem;
  • na boki (podczas wykonywania funkcji żucia).

Odpowiednio, dyslokacje żuchwy mogą być przednie lub tylne. Pod względem struktury anatomicznej kobiety mają nieco mniej szczęścia - więzadłowe stawy ich ciał są słabsze niż męskie, a kobiety mają mniejszą głębokość dołu stawowego. W związku z tym łatwiej jest wymknąć się z niego w obecności czynników przyczynowych, które obejmują:

  • szeroko otwarte usta podczas ziewania, wymiotowania, śmiechu, jedzenia, usuwania zębów, krzyczenia;
  • obrażenia (na przykład uderzenie w twarz, upadek na podbródek);
  • choroby innych narządów i układów ( reumatyzm podskórne zapalenie szpiku zapalenie wielostawowe i inne).

Objawy zwichnięcia dolnej szczęki

Rozpoznanie choroby nie jest trudne. Objawy zwichnięcia obejmują:

  • trudne zamknięcie ust;
  • przemieszczenie żuchwy w dowolnym kierunku;
  • problemy z dykcją i artykulacją;
  • wspólny ból;
  • ciężkie ślinienie;
  • dyskomfort podczas połykania;
  • kliknięcie w stawach.
dyslokacja żuchwy

Jak ustawić przesuniętą szczękę?

Leczenie zwichnięcia stawu skroniowo-żuchwowego ma na celu przede wszystkim przywrócenie anatomicznej struktury. Tę procedurę powinien wykonać lekarz, który ma niezbędne doświadczenie, ponieważ istnieje ryzyko złamania procesu stawowego z nieprawidłową redukcją. W przypadku długotrwałego zwichnięcia repozycja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym.

Leczenie zwichnięcia szczęki podczas ziewania zapewnia również nałożenie bandaża mocującego. Jest to konieczne, aby dolna szczęka była nieruchoma do całkowitego wyzdrowienia. W momencie użycia bandaża obowiązuje zakaz używania stałego pokarmu.