Zaparcia u dziecka 3 lata
Zaparcie jest częstym problemem, który może wystąpić u dziecka w każdym wieku. W przypadku dzieci w wieku 2,5-3 lata zaparcia często stają się nie tylko przyczyną łez i złego samopoczucia, ale mogą również niekorzystnie wpływać na wzrost i rozwój organizmu. Lekarze nazywają zaparcie upośledzoną funkcją jelitową, w której przedziały między wypróżnieniami znacznie się zwiększają, a czynność wypróżniania może powodować dyskomfort i ból. Jeśli retencja stolca występuje systematycznie, zaparcie nabiera postaci przewlekłej, która charakteryzuje się uczuciem niepełnego opróżniania jelit, obecnością przypadków wydalania niewielkiej ilości kału po wypróżnieniu, a także nadmiernego tworzenia się gazów.
Zaparcia u dzieci w wieku 3 lat najczęściej zależą od charakteru odżywiania i indywidualnych cech organizmu. U niektórych dzieci ruch jelit występuje codziennie, ale ilość mas kałowych jest mniejsza niż 35 g na dzień, taką sytuację można również uznać za zaparcie.
Przyczyny zaparcia u dzieci
- U dzieci w wieku przedszkolnym jedną z najczęstszych przyczyn zaparć jest brak błonnika pokarmowego. Zaleca się, aby dziennie stosować co najmniej 30-35 g błonnika pokarmowego, który jest zawarty w większości warzyw, owoców i jagód. Nadmiar zawartości białek zwierzęcych i tłuszczów przyczynia się do rozwoju opóźnionego stolca.
- Zaparcie psychiczne u dziecka 3 lata mogą wystąpić z powodu tłumienia chęci opróżnienia jelita na początku wizyty w przedszkolu, gdy dziecko unika defekacji poza domem.
- Dowolne opóźnienie stolca może spowodować dziecko z powodu bolesnego procesu wypróżniania w przypadku pęknięć w odbycie lub po interwencji chirurgicznej w narządy jamy brzusznej.
- Stres może również niekorzystnie wpływać na ruchliwość jelit, w szczególności na dzieci, które doświadczają deprywacji rodzinnej lub społecznej (pozbawienie tego, co konieczne).
Leczenie zaparć u dzieci
Leczenie czynnościowych zaparć u dzieci należy rozpocząć od zmiany stylu życia i diety dziecka. Dziecko z zaparciami powinno mieć zapewniony wystarczająco aktywny reżim ruchowy, w tym długie spacery i gimnastykę. Dzieci z zaparciami zalecają pływanie, spacery, ćwiczenia wzmacniające przednią ścianę brzucha i dno miednicy, okrągły prysznic itp. Odruchowe zaparcie, które powinno być wykonywane co 1,5-2 godziny po posiłku, pomoże rozwinąć odruch regularnej pracy jelit u dzieci. Są dzieci, które są po prostu leniwe, aby przejść do puli, gdy jej potrzebują, tym samym ograniczając chęć. Takie szkolenie powinno być również prowadzone z takimi dziećmi, które sprowadzają się do sadzenia ich na puli 3 razy dziennie po posiłku i obejmuje obowiązkową zachętę do szybkiego opróżniania. Ważne jest również wyeliminowanie wpływu niekorzystnego klimatu rodzinnego, zanim zaczniesz brać leki, musisz znaleźć najlepszy sposób, aby nakarmić dziecko zaparciami. Dieta dziecka w wieku 3 lat cierpiącego na zaparcia musi koniecznie zawierać 200-300 gramów. surowe warzywa i owoce dziennie. Zaleca się stosowanie zbóż gruboziarnistych (gryka, jęczmień), pieczywo z otrębów i produkty mleczne (ryazhenka, kefir, masło). Należy upewnić się, że dziecko wypiło wystarczającą ilość płynu: co najmniej 50 ml na 1 kg ciała. Być może 
kompoty z suszonych owoców , soki owocowe, woda mineralna bez gazu.
W leczeniu zaparć istnieje wiele leków farmakologicznych, ale większość pediatrów zaleca używanie tylko osmotycznych środków przeczyszczających, które nie są wchłaniane w przewodzie pokarmowym, ale tylko zwiększają perystaltykę i eliminują zaparcia. Nie uzależniają, więc można ich używać wielokrotnie. Należą do nich laktuloza i glikol polietylenowy.
Skutecznym lekarstwem na pojedyncze zaparcia u dzieci jest lewatywa, ale jej częste stosowanie może powodować nałóg ciała, co jest niekorzystne dla dzieci.