Niedotlenienie płodu występuje ze stałym brakiem tlenu dostarczanego do tkanek i narządów płodu. Według statystyk, przewlekła niedotlenienie występuje u 10,5% ciężarnych kobiet. Przewlekła hipoksja rozwija się stopniowo, więc płód ma czas na dostosowanie się do stałego braku tlenu.

Niedotlenienie płodu - przyczyny

Przyczyną przewlekłego niedotlenienia może być niedokrwistość ciężarnej, patologia pozatrofitalna (choroby układu krążenia, choroby układu oddechowego, przewlekłe zatrucie itp.) Oraz naruszenie maciczno-łożyskowego przepływu krwi (z powodu stanu przedrzucawkowego, konfliktu czynnika Rh lub grupy krwi, perenashivanii). Objawami klinicznymi przewlekłego niedotlenienia są zmiany w częstotliwości ruchów płodu; na początku stają się częstsze, a przy wzroście tlenu głód i wyczerpanie mechanizmów kompensacyjnych owocu stają się coraz rzadsze. Zmniejszenie liczby ruchów do 3 w ciągu godziny wskazuje, że płód cierpi, a kobieta powinna natychmiast skontaktować się z lekarzem. Przeprowadzenie takich badań, jak kardiotokografia i doplerometria, pomoże wyjaśnić diagnozę.

Jak zapobiegać niedotlenieniu płodu?

Aby uniknąć skutków powodowanych przez chroniczny brak tlenu, konieczne jest wyeliminowanie przyczyny. W skompensowanych warunkach układu sercowo-naczyniowego, oddechowego i wydalniczego, łagodnego stanu przedrzucawkowego, stopnia niedokrwistości 1, leczenie może być w domu. W przypadku warunków subkonsolidowanych i zdekompensowanych zdecydowanie zaleca się leczenie szpitalne.

Przewlekła niedotlenienie płodu - konsekwencje

Przy niewielkim głodzie tlenu organizm płodu może tworzyć mechanizmy adaptacyjne, zwiększając częstość akcji serca do 150-160 uderzeń na minutę, zwiększając pojemność tlenową krwi, specjalną strukturę hemoglobiny i zwiększając metabolizm. Znaczący stały brak tlenu może prowadzić do opóźnienia wzrostu wewnątrzmacicznego (IUGR), uszkodzenia układu sercowo-naczyniowego i nerwowego.