Narodowym strojem Chin jest Hanfu, co oznacza odzież z dynastii Han. W przypadku oficjalnych i bardzo ważnych wydarzeń wykorzystano strój Hanfu wykonany z czerwonych i czarnych tkanin, biały kolor został uznany za żałobny i był używany bardzo rzadko, cesarze, jego rodzina i środowisko nosili złoto i żółć.
Od połowy lat 30. ubiegłego wieku, kiedy chińska monarchia przestała istnieć, qipao stało się typowym przykładem chińskiej narodowej odzieży dla kobiet. W krajach anglojęzycznych cipao jest powszechnie znane jako cheongsam, co oznacza koszulę. Pierwsze szlafroki tsipao były szyte po prostu wystarczająco. Składały się z kawałka materiału z dwoma szwami i stójką, z pięcioma guzikami iz wycięciem z przodu.
Odzież dla kobiet chińskich była wykonana z różnych tkanin - zależała od bogactwa. Tkaniny bawełniane i konopne były używane przez osoby o średnich dochodach, tkaniny jedwabne były używane przez lokalnych arystokratów. Tradycyjne ubrania dla kobiet w ciąży to spodnie, szyte bez zamków błyskawicznych lub guzików, z ukośnym szwem na brzuchu. Wierzono, że taka szata pomaga zapobiegać przedostawaniu się nieczystych sił do brzucha kobiety w ciąży. W Chinach uważa się, że noga kobiety jest bardzo piękna. Aby nie rosnąć stopy, od wczesnego dzieciństwa na klockach buty dziewcząt. Ta procedura spowodowała silny ból, chorobę nóg, aw niektórych przypadkach nawet niepełnosprawność.
Ubrania narodowe Chin są dziś modne. Na ulicach miasta, w biurach można spotkać kobietę w qipao. Możesz dodać krótkie bluzki, kurtki i swetry do stroju narodowego, kamizelki . Główną różnicą w tradycyjnych strojach chińskich jest miękkość i elegancja kroju, tradycyjne hafty, guziki, węzły i plecionki.