Miłosierdzie i współczucie
Miłosierdzie i współczucie są zasadniczo tą samą koncepcją, odpowiednio w szerszym i węższym znaczeniu. Miłosierdzie oznacza troskliwą postawę wobec słabych i cierpiących, gotowość zrozumienia i wybaczenia. Współczucie to umiejętność rozumienia osoby, zdolność odczuwania bólu innej osoby równie żywo jak własną i udzielania pomocy bez wahania.
Co sprawia, że litość różni się od współczucia?Ważne jest rozwijanie koncepcji litości i współczucia. Jak już stwierdziliśmy, współczucie to głęboka zdolność odczuwania tego samego, co osoba, dzielenia się swoimi uczuciami i dążenia do udzielenia mu pomocy. Litość jest powierzchownym uczuciem iw większości przypadków wskazuje na egoistyczne pragnienie, aby nie być na miejscu takiej osoby. Ponadto, litość jest bardziej przelotnym uczuciem, które nie powoduje chęci zrobienia czegoś dla osoby, aby mu pomóc, w przeciwieństwie do współczucia.
Problem współczucia i miłosierdzia
Manifestacja współczucia jest jedną ze szczególnych cech rosyjskiej mentalności. I pomimo tego, że wiele osób wyrównywa życzliwość i współczucie, zjawisko to nabiera w pewnym sensie całkiem nowego znaczenia: w końcu to często dla tych, którzy doprowadzili się do stanu nieszczęśliwego (alkoholicy, narkomani, itp.). I pozostawienie osoby w takiej chwili to działanie jak w przysłowie "ani wstydu, ani współczucia".
Takie podwójne przykłady współczucia często widzimy w rodzinach alkoholików i narkomanów. Zamiast chronić dzieci i siebie przed tak negatywnym przykładem, kobiety nadal żyją z uzależnionym, napędzanym współczuciem i myślą: "Jak on jest beze mnie?". Tak więc miłość jest katastrofalna, ponieważ uzależnienie jest wspierane, a życie kobiet, które może być normalne, jest atakowane. Z jednej strony taki akt jest pozytywnie oceniany w naszej kulturze, ponieważ jest to przejaw miłosierdzia i współczucia. Z drugiej strony zwraca się przeciwko osobie, która w ten sposób poświęca siebie i swoje szczęście. Ponadto wysiłki te są rzadko doceniane.
Dlatego pielęgnowanie współczucia u dzieci jest dwojakie. Rzeczywiście, z jednej strony, dziecko łączy się z kulturą chrześcijańską, nie będzie w nim okrucieństwa i obojętności. Z drugiej jednak strony, uczymy małą osobę, że jest problematycznym zachowaniem, na myśl, że interesy innych ludzi mogą być ważniejsze niż ich własne, co w końcu może być wielką przeszkodą w życiu.
Jest to interesujące, ale współczucie i współczucie dla ludzi rozwija się tylko w kulturze kobiecej - u mężczyzny pozostaje ono nieodebrane, ponieważ silna połowa ludzkości od dzieciństwa uczy się ukrywać myśli i emocje.
Ważne jest, aby hodować pojęcia miłości i współczucia. Wszakże współczucie to nie miłość do ludzi, ale jego wygląd. W rzeczywistości nie trzeba kochać kogoś, kto jest współczujący. Absolutnie każda rozwinięta duchowo osoba nie może być obojętna wobec nieszczęścia innego. Socjologowie wskazują, że ci, którzy są nisko 
grupy społeczne i bardziej podatne na lęk i wrogość do wszelkiego rodzaju niebezpieczeństw.
Kiedy właściwe jest współczucie i miłosierdzie?
Te funkcje nie powinny być wyświetlane we wszystkich przypadkach, ponieważ może to zaszkodzić życiu. Jeśli ktoś ma wielki smutek i nie może w żaden sposób dojść do siebie, naprawdę zasługuje na współczucie. Jeśli dana osoba nawiązuje kontakt, będzie mogła mu pomóc - przynajmniej moralnie.
Jeśli jednak sama osoba stała się przyczyną jego problemów i pomogła mu w negatywnym wpływie na twoje życie, warto podjąć tę ostrożność: współczucie i miłosierdzie są wysokimi uczuciami, ale mogą zarówno pomóc, jak i zaszkodzić.