Charakterystyka postaci
Definiując pojęcie "charakteru", główny nacisk należy położyć na słowo "zrównoważony", ponieważ tylko trwałe zachowanie człowieka, stabilne i trwałe podejście do ludzi i świata można uznać za postać.
Jednak cechą charakteru jest to, że jest formowany i polerowany przez całe życie. Wpływa na środowisko danej osoby ("Z którą jesteś prowadzony, od tego i będziesz pisany!"), Edukacja, okoliczności. Natura nie jest wrodzoną cechą człowieka, jak temperamentem.
Różne funkcje w tworzeniu postaciPrzede wszystkim rozważmy cechy wieku postaci.
- Pierwsze lata (do 7 lat) osoba jest obserwatorem. Zastanawia się, ale nie rozwiązuje problemu, pochłania pociąg myśli, zachowań, reguł życia dorosłego.
- Nastolatek (8-14 lat) potrzebuje przykładu, idola. Dąży do samorealizacji.
- Młodzież (15-18 lat) - w szczególności charakter osoby jest nowy uczucie takie jak cierpienie, udręka, wola. Ten wiek charakteryzuje się maksymalizmem, chęcią zabrania wszystkiego z życia.
- Dorosłość (19 - 35 lat) - osoba uczy się cieszyć małymi rzeczami i zdaje sobie sprawę, że życie nie składa się z jednej wielkiej zabawy.
- Punkt zwrotny (36 - 40 lat) - siły maleją, ale jest to równoważone wartościami duchowymi.
- Drugi etap działalności (41 - 65) - nacisk kładzie się na kapitał zgromadzony w pierwszej połowie życia.
- Starsza część (od 66 lat) - życie jest przeceniane, reprezentowane w formie strumienia zdarzeń, co kiedyś wydawało się ważne, teraz grosz nie jest wart ani grosza, a niektóre chwile, wręcz przeciwnie, ogrzewają duszę.
Temperament Cechy temperamentu i charakteru są ze sobą nierozerwalnie splecione, choćby dlatego, że temperament jest głównym składnikiem formacji charakteru. Na przykład temperament predetynuje dynamikę przejawiania się cech charakteru, bo jak sangwinik przejawia załamanie i jak wygląda flegmatycznie - zupełnie inne rzeczy.
Ponadto wpływają na to cechy charakteru temperament , a mianowicie jej przejawienie. Posiadając zestaw cech w rezerwie, możesz ukryć i stłumić przejawy swojego temperamentu.