Dystonia szyjna, zwana również kręczem szyi, jest chorobą neurologiczną, w której z powodu patologicznego napięcia mięśni szyi dochodzi do mimowolnego obrotu głowy. W większości przypadków występuje skręcanie i obracanie głowy w jednym kierunku, rzadziej głowa przechyla się do tyłu lub do przodu. Pojawia się niekontrolowany skurcze mięśni szyi czasami towarzyszy mu bolesny ból.

Przyczyny dystonii szyjnej

Dystonia szyjna może być dziedziczna (idiopatyczna), a także rozwijać się z powodu innych patologii (na przykład Choroba Wilsona Choroba Gallervordena-Spatza itp.). Istnieją również przypadki patologii z powodu przedawkowania neuroleptyków. Często jednak nie jest możliwe ustalenie dokładnej przyczyny spastycznego kręczu szyi.

Przebieg choroby

Z reguły choroba rozwija się stopniowo, powoli postępując. W pierwszych etapach pojawiają się nagłe mimowolne zwoje głowy podczas chodzenia, są one związane ze stresem emocjonalnym lub wysiłkiem fizycznym. W takim przypadku pacjenci mogą niezależnie zwracać normalne położenie głowy. Podczas snu nie obserwuje się nienormalnych skurczów mięśni.

W przyszłości usunięcie głowy w pozycji środkowej staje się możliwe tylko za pomocą rąk. Skurcz mięśni można wyeliminować lub zmniejszyć, dotykając niektórych obszarów twarzy. Dalszy postęp choroby prowadzi do tego, że pacjent nie może samodzielnie obrócić głowy, obserwuje się hipertrofię dotkniętych mięśni i zespoły skurczów kręgosłupa.

leczenie dystonii szyjnej

Leczenie dystonii szyjnej

W leczeniu choroby stosowano terapię lekową wraz z powołaniem:

  • leki przeciwpadaczkowe;
  • środki zwiotczające mięśnie;
  • środki antycholinesterazowe.

Bardziej skuteczne wyniki pokazują użycie zastrzyków toksyny botulinowej w dotkniętych mięśniach, co pozwala na pewien czas na pozbycie się objawów. W niektórych przypadkach można wykonać zabiegi chirurgiczne (selektywne odnerwienie mięśni, zabieg stereotaktyczny).