Rogowacenie skóry

Pogrubienie górnych warstw naskórka i brak złuszczania komórek rogowych nazywa się rogowaceniem. Choroba ma wiele różnych postaci, w zależności od jej pochodzenia, która może być dziedziczna lub nabyta. Dlatego rogowacenie skóry jest wspólnym terminem oznaczającym całą grupę patologii naskórka, które dotykają prawie wszystkich części ciała.

Przyczyny rogowacenia skóry

Różne czynniki genetyczne i zewnętrzne mogą powodować keratynizację komórek.

Do dziedzicznej rogowacenia należą:

rybia łuska;
Choroba Kirl;
porost włosów;
populacje pęcherzykowe;
Porberatosis Mibelli;
keratodermia podeszew i dłoni;
wrodzona polikeroza;
ichtiotłoczkowa erytrodermia;
róg skóry.

Choroby te są spowodowane obecnością specyficznych genów, w wyniku których normalny proces złuszczania martwych komórek zostaje przerwany.

Nabyte rogowacenia:

paraonkologiczne;
objawowe;
zakaźny;
łojotokowy;
zawodowy;
rzadki.

Powstają z następujących powodów:

obecność raka;
dysfunkcje układu odpornościowego, nerwowego i hormonalnego;
stały kontakt z mechanicznymi i fizycznymi środkami drażniącymi, chemikaliami;
mykozy;
narażenie na promieniowanie;
łojotok;
patologie pochodzenia zakaźnego, zwłaszcza choroby weneryczne;
niedobór witamin E, C, A;
progresja niektórych typów dermatozy.

Objawy rozważanego problemu różnią się w zależności od jego postaci, dlatego decyzję o leczeniu rogowacenia skóry należy podjąć dopiero po konsultacji z lekarzem dermatokosmetologiem i dokładnym ustaleniu rodzaju choroby.

Leczenie rogówki krtani

Terapia jest opracowywana zgodnie z prawdziwą przyczyną choroby.

W przypadku grzybic, infekcji bakteryjnych i wirusowych pierwotna patologia jest najpierw leczona przy użyciu ogólnoustrojowych i lokalnych leków przeciwgrzybiczych, antybiotyków i środków przeciwwirusowych.

Jeśli rogowacenie skóry jest wywoływane przez nieprawidłowe działanie hormonów, konieczne jest jego skorygowanie i przywrócenie równowagi.

W przypadkach, w których choroba postępuje na tle innych chorób dermatologicznych, najpierw trzeba poradzić sobie z podstawową przyczyną keratynizacji naskórka.

Ogólne metody leczenia:

mezoterapia ;
masaż próżniowy;
ozonoterapia (miejscowa i dożylna);
elektrostymulacja;
stosowanie szamponów i masek ze stężonymi kwasami owocowymi, retinolem;
aparat do fizjoterapii "Trikoprogram";
mikroinizacja;
okład terapeutyczny.

Ponadto w trakcie terapii ważne jest, aby przyjmować witaminy A, E i C, zrównoważyć dietę, poświęcić wystarczająco dużo uwagi opiece kosmetycznej.

Leczenie rogowacenia skóry

Po ustaleniu rodzaju choroby opracowuje się złożony schemat, który zwykle obejmuje:

stosowanie kremów z mocznikiem (10 do 20%), maścią salicylową (2-5%);
stosowanie kremu Tazoren (0,05%) w obecności stanu zapalnego;
przyjmowanie dużych dawek retinolu (witaminy A), ale tylko pod nadzorem dermatologa;
stosowanie układowej izotretynoiny.

Oprócz wymienionych metod leczenia ważne jest również dostosowanie odżywiania, trybu życia, wybór hipoalergicznych i nawilżających kosmetyków o wysokiej zawartości witamin.

Leczenie rogowacenia skóry za pomocą środków ludowych odbywa się za pomocą takich metod:

Nałóż trochę rozgrzanego propolisu codziennie na dotknięte obszary (2-4 godziny).
Przygotuj kompres (60 minut) świeżej tartej masy surowych ziemniaków.
Używaj 2-godzinnych płynów z żywymi drożdżami (moczyć gazę lub bandaż).

Leczenie rogowacenia skóry

Choroba atakująca naskórek na rozległych obszarach ciała jest przedmiotem długotrwałej terapii. Obejmuje takie pozycje:

kriodestrukcja;
ekspozycja laserowa;
peelingi kwasu trichlorooctowego;
ozonoterapia ;
łyżeczkowanie;
zastosowania z maścią poidyna, koloidem z mlecznym salicylem, solkodermem, fluorouracylem.