W większości przypadków dokładne określenie choroby wymaga badania narządów wewnętrznych i aparatu kostnego. Ponieważ technologia rentgenowska została zastąpiona przez diagnostykę radiacyjną, jest to najbardziej niezawodny sposób na określenie przyczyn i charakterystyki chorób.

Metody diagnostyki radiacyjnej

Obecnie znane są przestarzałe odmiany (radiografia i fluoroskopia, ultradźwięki), a także nowoczesne typy:

  • rezonans magnetyczny;
  • diagnostyka radionuklidów;
  • tomografia komputerowa;
  • scyntygrafia;
  • pozytonowa tomografia emisyjna;
  • obrazowanie metodą jądrowego rezonansu magnetycznego.

Radiologia w stomatologii

W celu ustalenia rozpoznania patologii szczękowo-twarzowej stosuje się następujące rodzaje badań:

  • radiografia panoramiczna;
  • tomografia liniowa;
  • radiografia wewnątrzustna;
  • ortopantomografia;
  • zonografia;
  • tomografia zewnętrzna.

Diagnostyka radiologiczna klatki piersiowej

Następujące rodzaje medycznych metod obrazowania są powszechnie stosowane w badaniu układu oskrzelowo-płucnego:

  • fluoroskopia;
  • radiografia;
  • tomografia podłużna;
  • tomografia komputerowa rentgenowska.

MRI stosuje się rzadziej, ponieważ metody wymienione powyżej nie ustępują tej technice informacyjności.

Diagnostyka radiacyjna mózgu

Różne nowotwory, obrzęki, efekty krwotoczne uderzeń lub przejściowe ataki niedokrwienne, a także powikłania miażdżycowe wymagają bardzo precyzyjnych badań w celu określenia rozmiaru dotkniętej tkanki mózgowej. Dlatego w tym przypadku nowoczesne metody, takie jak rezonans magnetyczny tomografia , ultrasonografia dopplerowska, tomografia komputerowa. Wymienione metody radiologiczne metody umożliwiają wizualizację poszczególnych obszarów mózgu w wymaganych płaszczyznach.

Diagnoza radiologiczna w otorynolaryngologii

Z reguły metody klasyczne - radiografia i fluoroskopia - stosowane są w celu ustalenia nieskomplikowanych chorób: cięższe patologie, guzy nowotworowe lub konieczność ustalenia integralności formacji kostnych wymagają technologii obrazowania warstwa po warstwie: tomografii komputerowej, MRI. Wstrzyknięcie kontrastowe jest czasami wskazane, jeśli dochodzi do uszkodzenia lub martwicy tkanek miękkich.