Katatoniczne osłupienie

Nikt nie jest odporny na choroby, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Katatoniczne otępienie jest charakterystyczną cechą zespołu katatonicznego, który często zastępowany jest przez podniecenie. Jest to zespół psychopatologiczny. Jego głównymi objawami klinicznymi są zaburzenia ruchowe.

Ważne jest, aby zauważyć, że katatoniczne otępienie jest przede wszystkim formą schizofrenii. Ale może również wystąpić u pacjentów z objawową i organiczną psychozą. Rozwija się zwykle we wczesnych stadiach schizofrenii . Najcięższa forma osłupienia jest klarowna. Rozwija się wraz z chroniczną formą tej choroby psychicznej.

Występuje u osób dorosłych w wieku poniżej 50 lat, jest to możliwe odstąpienie od choroby u dzieci. W tej chwili nie ma dokładnej przyczyny katatonii. Istnieje tylko wiele hipotez.

Jednym z naukowych założeń jest to, że ta choroba musi być postrzegana jako lęk, który zmienił swoją reakcję z powodu ewolucji. Stupor przejawia się nie tylko wtedy, gdy zdrowie psychiczne pacjenta wypełniło schizofrenię, a także gdy osoba jest narażona na infekcje.

Są następujące rodzaje katatonicznego odrętwienia:

1. Stupor w towarzystwie osłupienia. Charakteryzuje się maksymalną intensywnością hamowania procesów ruchowych pacjenta, a także nadciśnieniem mięśniowym, a osoba narażona na ten stan przez długi czas utrzymuje pozycję zarodka. Często obserwowany w jego objawach, charakterystyczny dla poduszki powietrznej. Obejmują one: długoterminowe zachowanie pozycji podniesionej głowy w odległej odległości od poduszki. Odległość od głowy pacjenta do poduszki wynosi 10-15 cm, jest w stanie utrzymać tę pozycję przez kilka godzin. Podczas snu objaw znika. Pamiętaj, że naciskając na głowę, można ją opuścić z powrotem. Po pewnym czasie głowa osoby zajmie pozycję wyjściową.
2. Negatywistyczne katatoniczne osłupienie. Charakteryzuje się nie tylko hamowaniem procesów motorycznych, ale także częstą sprzecznością chorego z każdą próbą zmiany postawy.
3. Stupor, któremu towarzyszy elastyczność wosku. Nazywany także "katapotycznym osłupieniem". W połączeniu z szeregiem następujących symptomów: zamrożenie osoby na długi czas w pozie przypisanej mu lub zaakceptowanej przez niego, aczkolwiek niewygodnej. Pacjenci nie reagują na głośne dźwięki, na zadawane pytania. Potrafi reagować tylko na mowę szeptaną. Przychodzą do swojego zwykłego stanu w warunkach całkowitej ciszy nocnej. W tej chwili mogą chodzić, sprzątać i odpowiadać na pytania.

Katatoniczne osłupienie przejawia się w letargu ruchowym, milczeniu pacjenta. Wszystko to towarzyszy nadciśnieniu mięśniowemu.

1. Skurczony stan pacjentów ze stuporem może uratować nie tylko kilka tygodni, ale i miesiące. Jednocześnie wszelkie rodzaje ich działalności, w tym instynktowne, są zauważalnie naruszane. Często pacjenci nadal mogą być w pozycji embrionalnej (zamknięte oczy, ramiona i nogi przylegające do ciała, ciało na boku).
2. Odmowa jedzenia, zupełna cisza (mutizm). W tym przypadku pacjenci są karmieni sztucznie.
3. Elastyczność wosku.
4. Aktywna i pasywna negatywność.
5. Nie ma poszerzenia źrenic w odpowiedzi na ból.

Katatoniczne osłupienie - leczenie

Leczenie należy przeprowadzić w szpitalu, w którym pacjent będzie początkowo podawać małe dawki 20%. roztwór kofeiny i 10% roztwór barbamilu. Przy pierwszych oznakach odhamowania pacjenta kończy się wprowadzanie do ciała tych substancji. W szpitalu psychiatrycznym pacjent jest leczony przez wprowadzenie frenolonu do krwi. Odbiór psychostymulatora sidokarbu nie jest wykluczony.

Nie powinieneś myśleć o tym, jak wydostać się z otępienia, jeśli dana osoba nie jest pod nadzorem lekarzy, ale na przykład w domu. W końcu każda próba odhamowania może wywołać podniecenie pacjenta, a to spowoduje jeszcze większe dodatkowe trudności.

Pamiętaj, że osoba z chorobą psychiczną zawsze musi znajdować się pod nadzorem lekarza, w przeciwnym razie może zaszkodzić zarówno sobie, jak i innym.

• ← Mapa odsetkowa Golomshtok
• Katharsis - co to jest w filozofii i psychologii? →