Kiszona kapusta kojarzy się z tradycyjnymi słowiańskimi potrawami, ale pojawia się w kuchniach narodowych większości europejskich narodów, a także ma swoje własne opcje gotowania w Azji. W zimnych porach roku, podczas groźby zimnych i wirusowych chorób, kiszona kapusta jest jednym z najlepszych źródeł składników odżywczych i magazynem witamin.
Gotowanie kiszonej kapusty obejmuje dwa etapy - sam ambasador, a następnie przechowanie w powstałej marynacie. Podczas fermentacji w kapuście zachodzą procesy fermentacji, dzięki którym powstają naturalne kwasy organiczne - mlekowy, octowy, tartronowy, jabłkowy i inne. To właśnie te kwasy zapewniają smak i bezpieczeństwo gotowego produktu.
Oprócz kwasów organicznych z szerokiej gamy składników odżywczych, które są przydatne w kiszonej kapuście, warto zauważyć:
Wartość odżywcza kiszonej kapusty:
Dla wszystkich odchudzających ważny wskaźnik w walce z nadwaga - to wartość energetyczna produktów, kiszona kapusta ma wartość opałową 25-30 kcal na 100 g. Biorąc pod uwagę cały zakres użytecznych właściwości i niską wartość energetyczną, można bezpiecznie włączyć ten produkt do diety dietetycznej, zarówno terapeutycznej, jak i do odchudzania.
PrzeciwwskazaniaPomimo bezwarunkowej wartości kiszonej kapusty, istnieje szereg chorób, w których jej stosowanie powinno być ograniczone lub całkowicie wyeliminowane. Ze skłonnością do zwiększonego tworzenia się gazu w jelicie, warto stosować go w kapudze spożywczej, która ma prawie wszystkie korzystne właściwości tej potrawy, ale nie ma żadnego włókna, które sprzyja tworzeniu się gazów. Solankę można wydzielać z kapusty i przechowywać w lodówce nie dłużej niż jeden dzień.
Przy wrzodzie trawiennym kapustę należy stosować ostrożnie, aw okresie zaostrzenia w ogólności usuwać z diety. W przypadku osób z nadciśnieniem tętniczym, chorobą nerek i skłonnością do obrzęków konieczne jest gotowanie kapusty o minimalnej zawartości soli, a przed użyciem zaleca się przemywanie go pod bieżącą wodą.