Naruszenia spowodowane nadmierną produkcją agresywnych przeciwciał, prowadzą do rozwoju stanu zapalnego w organizmie i uszkodzenia tkanek. Takie patologie są chorobami autoimmunologicznymi - lista tych chorób jest dość duża i jest klasyfikowana zgodnie z systemem, w którym występują nieodwracalne zmiany.

Markery chorób autoimmunologicznych

Aby ustalić chorobę i ustalić dokładną diagnozę, przeprowadza się badanie krwi na obecność specjalnych komórek. Markami rozpatrywanych patologii odporności zgodnie z ogólnie przyjętymi standardami laboratoryjnymi są przeciwciała:

  • do gliadyny;
  • do insuliny;
  • do drożdży z rodzaju Saccharomyces cerevisiae;
  • do fosfolipidów;
  • na kardiolipinę;
  • na protrombinę;
  • do podwójnie helikalnego natywnego DNA;
  • do neutrofilowych antygenów cytoplazmatycznych;
  • do błony podstawnej kłębuszków;
  • do ekstraktywnych antygenów jądrowych;
  • do fragmentu Fc immunoglobuliny G.

Z reguły w czasie badań przeprowadza się całkowite badanie przesiewowe i zliczanie całkowitej liczby tych samych przeciwciał.

Choroby autoimmunologiczne tarczycy

Ta kategoria jest najbardziej powszechną odpornością na inne choroby. Patologie endokrynologiczne obejmują:

  • cukrzyca typu 1;
  • Zapalenie tarczycy Hashimoto;
  • rozlany toksyczny wola.

Zazwyczaj leczenie chorób autoimmunologicznych danej postaci nie podlega standardowej terapii przez supresory, raczej regularnej obserwacji przez terapeuty i niezbędnych środkach zapobiegawczych.

Inne patologie autoimmunologiczne

Choroby ogólnoustrojowe:

  • Zespół Sjogrena;
  • toczeń;
  • Choroba Behceta;
  • zapalenie naczyń;
  • zapalenie wielomięśniowe;
  • twardzina ;
  • zaburzenie antyfosfolipidowe.

Choroby krwi i układu nerwowego:

  • neutropenia;
  • plamica małopłytkowa;
  • niedokrwistość hemolityczna;
  • Zespół Hyena-Bare;
  • stwardnienie rozsiane;
  • myasthenia gravis.

Patologia trawienia:

  • żółciowa marskość wątroby;
  • stwardniające zapalenie dróg żółciowych;
  • celiakia;
  • zapalenie okrężnicy (wrzodziejące);
  • Zespół Goodpasture;
  • kłębuszkowe zapalenie nerek (pierwotne);
  • zapalenie trzustki.
leczenie chorób autoimmunologicznych

Choroby skóry:

  • łuszczyca ;
  • łysienie;
  • toczeń rumieniowaty tarczowy;
  • pemfigoid;
  • pokrzywkowe zapalenie naczyń.

Należy zauważyć, że wszystkie powyższe dolegliwości są z powodzeniem leczone przez dermatologa. Jedynym zaburzeniem skóry wymagającym zintegrowanego podejścia jest autoimmunologiczna choroba bielactwa z objawami w postaci depigmentacji naskórka.