Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy - objawy
Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy to zapalenie gruczołu tarczycy, w którym pewne przeciwciała wytwarzane są w zdrowych komórkach tarczycy. Mówiąc prosto, odporność zaczyna postrzegać swoją tarczycy jako obce ciało i pod każdym względem próbuje ją zniszczyć. W ciągu ostatnich 20 lat częstotliwość tej choroby wzrosła prawie 10 razy. Rozpoznano go w prawie 30% przypadków chorób tarczycy.
Rozwój chorobyObjawy autoimmunologiczne tarczycy manifestują się stopniowo, powoli i zdecydowanie uderzając w całe ciało. Na początku choroby występują tak zwane objawy neuropsychiatryczne - jest to zwiększona pobudliwość, depresja, nerwice, zaburzenia snu. A także zaburzenia wegetatywne - dreszcze, pocenie się, temperatura podgorączkowa, zespół astno-neurotyczny. Oznacza to, że system nerwowy otrzymuje pierwszy cios.
W trakcie rozwoju choroby mogą pojawić się pewne objawy z układu sercowo-naczyniowego, a mianowicie okresowe bóle w sercu, kryzy sercowate, zanik serca, kołatanie serca .
W tle niedoczynność tarczycy , w którym występuje niewystarczająca produkcja hormonów tarczycy, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy objawów tarczycy wykazuje takie objawy, jak obrzęk szyi i twarzy, bóle mięśni, przyrost masy ciała, zaparcia, naruszenie termoregulacji, problemy z włosami, błonami śluzowymi skóry itp. Pacjent może szybko stać się zmęczony, czuć senność, jego zdolność do pracy i pamięć się pogarszają, obserwuje się rzadki puls.
U kobiet autoimmunologiczne zapalenie tarczycy manifestuje objawy, których konsekwencje zagrażają niepłodności. Jest to naruszenie cyklu miesiączkowego, ból w gruczołach sutkowych. Kobiety cierpią na autoimmunologiczne zapalenie tarczycy 20 razy częściej u mężczyzn. Szczególnie ta choroba dotyka kobiety w wieku od 25 do 50 lat.
Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy
Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest najczęstszą postacią autoimmunologicznego zapalenia tarczycy. Po raz pierwszy choroba ta została opisana przez japońskiego chirurga Hashimoto w 1912 roku, a więc jest również nazywana zapaleniem tarczycy Hashimoto. W przypadku przewlekłego autoimmunologicznego zapalenia tarczycy charakterystyczny szybki wzrost liczby przeciwciał przeciwko różnym składnikom tarczycy - frakcja mikrosomalna, tyreoglobulina, receptory dla tyreotropiny. Ponadto rozwijają się niszczące zmiany w tarczycy.
Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy wykazuje takie objawy jak pocenie się, drżenie palców, zwiększone ciśnienie krwi, zwiększone tętno. Pacjent może odczuwać uduszenie, trudności w połykaniu i głosy bez głosu, ogólne osłabienie, pocenie się, drażliwość itp.
Formy autoimmunologicznego zapalenia tarczycy
W zależności od wielkości tarczycy w okresie choroby autoimmunologiczne zapalenie tarczycy dzieli się na kilka postaci:
- Postać utajona, w której objawy autoimmunologicznego zapalenia tarczycy praktycznie nie wykazują. Pojawiają się tylko niektóre objawy immunologiczne. Funkcje tarczycy nie są naruszane.
- Postać hipertroficzna, której towarzyszy naruszenie tarczycy. Wielkość gruczołu rośnie, tworząc wola. Podczas formowania węzłów w ciele gruczołu kształt ten nazywa się węzłem węzłowym. Jeśli równomiernie zwiększysz wielkość gruczołów, to to
autoimmunologiczne zapalenie tarczycy w postaci rozproszonej. Często powiększenie tarczycy może być zarówno guzowate, jak i rozproszone w tym samym czasie. - Postać zanikowa charakteryzuje się tym, że tarczycy ma normalną wielkość, ale produkcja hormonów jest znacznie zmniejszona. Ta postać choroby jest typowa dla osób starszych lub osób, które były narażone na promieniowanie radioaktywne.
Jak można zauważyć, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy wykazuje objawy charakterystyczne dla różnych chorób. W tej chorobie nie ma jasno wyrażonej symptomatologii. Dlatego w żadnym wypadku nie możesz samodzielnie zdiagnozować siebie i zająć się samoleczeniem.