Obecnie w trakcie operacji stosuje się jedną z dwóch metod znieczulenia: znieczulenie ogólne (znieczulenie) lub znieczulenie przewodowe ( rdzeń kręgowy lub zewnątrzoponowe). Mimo że metody znieczulenia regionalnego stają się coraz powszechniejsze, znieczulenie do cięcia cesarskiego pozostaje dość popularne ze względu na jego prostotę i skuteczność.
Cesarskie cięcie w znieczuleniu ogólnym rzadko odbywa się dzisiaj: większość kobiet chce być przytomna podczas operacji i przywiązuje dziecko do piersi zaraz po urodzeniu. Istnieją jednak wskazania do tej metody znieczulenia:
Jeśli Twoje dziecko urodziło się w wyniku zaplanowanego cięcia cesarskiego, najprawdopodobniej zostanie ci zaproponowana metoda znieczulenia. W przypadku chirurga zawsze preferowane jest cesarskie cięcie w znieczuleniu ogólnym (pacjent szybko się wyłącza i całkowicie się rozluźnia, a układ krążenia nie odczuwa przeciążenia).
Dla przyszłej matki znieczulenie ogólne w przypadku cięcia cesarskiego nie jest najlepszym wyborem: leki nie zawsze są dobrze tolerowane, przenikają przez łożysko do dziecka, powodując depresję centralnego układu nerwowego. W rezultacie zarówno matka, jak i dziecko mogą odczuwać mdłości, osłabienie, senność przez kilka dni po operacji. Ponadto podczas operacji w znieczuleniu ogólnym zawsze istnieje ryzyko aspiracji (dostanie się do płuc treści żołądkowej pacjenta) i rozwoju niedotlenienia (brak tlenu). Dlatego też, jeśli nie ma przeciwwskazań do znieczulenia miejscowego, lekarze zalecają znieczulenie przy użyciu znieczulenia zewnątrzoponowego lub podpajęczynówkowego.
Jednak w przypadku operacji awaryjnej, gdy każda minuta jest droga, otrzymasz znieczulenie ogólne na cięcie cesarskie. W tym przypadku życzenia rodzącej kobiety nie odgrywają decydującej roli, więc nie powinieneś dyskutować z anestezjologiem i chirurgiem: ich zadaniem jest uratowanie życia matki i dziecka.