Zatoki rentgenowskie
Zdjęcie rentgenowskie zatok przynosowych jest testem diagnostycznym stosowanym w otolaryngologii.
Wskazania do celu tego badania są następujące:
- urazy kości nosa i części twarzowej czaszki (zamknięte, otwarte);
- krwawienie z nosa niejasne pochodzenie;
- podejrzewane zapalenie zatok (z objawami takimi jak ból głowy, trudności w oddychaniu z nosa, katar, gorączka);
- podejrzenie tworzenia się polipów, cyst lub guzów w jamie nosowej i zatokach przynosowych;
- podejrzenie obcych ciał w jamie nosowej;
- ocena dynamiki procesu terapeutycznego;
- przygotowanie do zabiegów chirurgicznych w nosie lub zatokach przynosowych.
Zdjęcie rentgenowskie zatok przynosowych jest niezawodną metodą, dostarczającą niezbędnych informacji na temat patologii nosa i wnęk przynosowych (wrodzonych lub nabytych), a także krzywizny przegrody nosowej.
RTG zatok w zatokach
Promienie rentgenowskie nosa i zatok przynosowych są najczęściej zalecane, gdy zatokowy - zapalenie błony śluzowej zatok przynosowych szczęki. W przypadku tej choroby niemożliwe jest postawienie właściwej diagnozy wyłącznie na podstawie skarg, anamnezy, badań zewnętrznych.
Na zdjęciu rentgenowskim zatok, specjalista może zobaczyć, że zatoki są pełne ropy (poziom patologicznego wysięku jest często wyraźnie wizualizowany), a ten znak jest podstawą do potwierdzenia zapalenia zatok. Ropny płyn w zatokach przynosowych wygląda jak zaciemnienie po prawej lub lewej stronie lub po obu stronach - w zależności od umiejscowienia patologii. Ponadto, jeśli na brzegach przy krawędziach występują zaciemnienia, można mówić o ciemieniowym zgrubieniu błony śluzowej zatoki.
Jak prześwietlenia zatok?
Zdjęcie rentgenowskie zatok przynosowych nie wymaga specjalnego przygotowania. Ta procedura diagnostyczna jest wykonywana w trybie ambulatoryjnym i trwa nie dłużej niż dwie minuty. Jedyną rzeczą, o której warto pamiętać pacjentowi, jest to, że przed zabiegiem należy usunąć wszystkie przedmioty z metalu.
Zasadniczo radiografia wykonywana jest w dwóch projekcjach - potyliczno-mentalnej i potylicznej czołowej. Pacjent znajduje się w pozycji stojącej. W niektórych przypadkach można zastosować inne typy rzutów, a także ukierunkowane zdjęcia konkretnej zatoki. Zdjęcie zostaje zrobione podczas wstrzymywania oddechu. Następnie wynikowy obraz jest wysyłany do odszyfrowania.
Na zdjęciu rentgenowskim, dobrze widoczne są dobrze zatoki szczękowe, czołowe i labiryntowy. Podczas odczytywania obrazu radiolog ocenia stan tkanki kostnej, stan jamy nosowej nosa i otaczających tkanek.
W przypadku, gdy prześwietlenie zatoki nosowej okaże się całkowicie zaciemnione, wymagany jest cel dodatkowych badań - komputerowego lub magnetycznego rezonansu magnetycznego, które dają obraz objętościowy. Wynika to z faktu, że funkcja ta nie może być jednoznacznie oceniona: może mówić 
jako zapalenie zatok (zapalenie zatoki przynosowej) i obrzęk tkanek. Również jako metoda dodatkowych badań można zastosować radiografię kontrastową.
Przeciwwskazania do prześwietlenia zatok
Radiografia zatok przynosowych jest dość bezpieczną procedurą, a dawka promieniowania, jaką pacjent otrzymuje w tym samym czasie, jest minimalna. Jednak nie zaleca się prowadzenia tego badania w czasie ciąży. Tylko w wyjątkowych przypadkach lekarz może nalegać na zdjęcia rentgenowskie dla kobiet w ciąży, gdy potencjalne ryzyko choroby przekracza szkodliwość dla płodu w trakcie zabiegu.