Co pokazuje test immunoglobuliny E?
Immunoglobulina E (IgE) w organizmie ludzkim bierze udział w wystąpieniu reakcji alergicznych typu natychmiastowego oraz w ochronie przeciw robakom. Podczas interakcji z antygenem (substancją alergiczną) dochodzi do specyficznej reakcji powodującej emisje serotoniny i histaminy - substancji powodujących swędzenie, pieczenie, wysypkę i inne objawy alergii.
Co pokazuje test immunoglobuliny E?
U zdrowej osoby immunoglobulina e w osoczu krwi występuje w bardzo małych ilościach (około 0,001% całkowitej liczby wszystkich immunoglobulin). Podwyższone parametry w analizie immunoglobuliny E można zaobserwować, gdy:
- alergiczny nieżyt nosa ;
- atopowe zapalenie skóry;
- atopowa astma oskrzelowa;
- alergiczna gastroenteropatia;
- układowa anafilaksja;
- pokrzywka;
- niektóre infekcje grzybicze;
- robaki;
- mononukleoza zakaźna ;
- marskość wątroby.
Ponadto stawki mogą być podwyższone w niektórych chorobach autoimmunologicznych i niedoborze odporności.
Badanie krwi na immunoglobulinę E
Do analizy immunoglobuliny E krew pobiera się z żyły, na pusty żołądek. Ogólnie rzecz biorąc, niespecyficzne czynniki nie mają wpływu na wyniki analizy immunoglobuliny E, ale należy je natychmiast zastosować, jeśli podejrzewa się reakcję alergiczną, ponieważ średnia długość życia takich immunoglobulin wynosi około trzech dni.
W przypadku leków zwiększenie wskaźnika może spowodować podawanie preparatów penicylinowych, a zmniejszenie może spowodować podanie fentonilu. Ponadto, przyjmowanie leków antyhistaminowych (antyalergicznych) przez kilka dni może prowadzić do normalizacji poziomu immunoglobuliny, a analiza nie będzie wskazówką.
Analiza całkowitej i swoistej immunoglobuliny E
Normalny wskaźnik immunoglobuliny E we krwi nie oznacza braku tendencji do reakcji alergicznych. Około 30% 
pacjenci z ogólnym wskaźnikiem chorób atopowych znajdują się w normalnym zakresie. Ponadto ogólny wskaźnik poziomu immunoglobuliny nie wskazuje dokładnej przyczyny rozwoju reakcji alergicznej.
W celu określenia alergenu przeprowadza się dodatkowe testy na specyficzną immunoglobulinę E związaną z konkretnym czynnikiem destabilizującym. W tym celu po pobraniu krwi określa się stosunek ilościowy swoistej immunoglobuliny do jednej lub drugiej grupy alergenów. Na podstawie tych wskaźników dokonuje się porównania krzyżowego z wynikami testów skórnych, nawet wtedy można dokładnie określić alergen.