Wirusowe zapalenie opon mózgowych jest surowiczą chorobą zapalną błon mózgowych i rdzenia kręgowego wywołaną przez wirusy. Czynniki sprawcze, które mogą powodować zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, obejmują wirusy Coxsackie A i B, wirus ECHO, wirus cytomegalii, wirus świnki, adenowirusy, arewirusy (HSV typu 2), niektóre infekcje arbovirus i enterowirusy.
W przeciwieństwie do bakteryjnych postaci infekcji, które mogą być przenoszone przez kontakt, infekcja wirusowa występuje wyłącznie w powietrzu z kropelek. Choroba jest w dużej mierze sezonowa, a większość przypadków występuje latem, gdy wirusy chorobotwórcze są najbardziej aktywne. W tym przypadku zapalenie opon mózgowych jest formą manifestacji infekcji wirusowej, więc nawet infekcja od pacjenta z wirusem niekoniecznie prowadzi do zapalenia opon mózgowych, ale może mieć inne objawy.
Okres inkubacji choroby może trwać od 2 do 4 dni, aw tym okresie występują już częste objawy, takie jak:
Konkretne objawy wskazujące na obecność wirusowego zapalenia opon mózgowych obejmują:
Leczenie wirusowego zapalenia opon mózgowych, jeśli nie występuje w ciężkiej postaci i nie ma oznak dodatkowej zmiany bakteryjnej, jest przeprowadzane w trybie ambulatoryjnym i ma charakter objawowy.
Ze zmniejszeniem odporności przepisuje się preparaty immunoglobulin, leki przeciwgorączkowe stosuje się w celu zwiększenia gorączki, a w przypadku bólu, dożylnego podawania środków przeciwbólowych. Podejmowane są również działania mające na celu zmniejszenie ogólnego zatrucia organizmu.
Antybiotyki są przepisywane tylko wtedy, gdy wtórne zakażenie bakteryjne rozwija się na tle zapalenia.
Po zapaleniu opon mózgowych można zaobserwować:
Objawy zwykle ustępują w ciągu sześciu miesięcy po wystąpieniu choroby.
Nie ma szczególnych środków w celu zapobiegania wirusowemu zapaleniu opon mózgowych. Sprowadzają się do standardowych środków, tak jak w przypadku każdej infekcji wirusowej.