Ultradźwięki pęcherza z resztkowym oznaczeniem moczu
Ultradźwięki pęcherza moczowego z określeniem objętości resztkowego moczu są często przepisywane w neurogennych zaburzeniach układu moczowego. W tym przypadku, pod resztką moczu zwykle rozumie się, że objętość nie jest uwalniana z płynu pęcherza, który pozostał po zakończeniu czynności oddawania moczu. Należy zauważyć, że w normie nie powinien przekraczać 50 ml lub być nie więcej niż 10% początkowej objętości.
Przed USG pęcherza moczowego resztkowego pacjent nie powinien odwiedzać toalety na 3 godziny przed badaniem. Dlatego procedura jest często zalecana rano. Przed wykonaniem obliczeń fizjologicznych za pomocą maszyny ultradźwiękowej lekarz, opierając się na specjalnej formule, rozmiary bąbelków ustaw objętość płynu w nim. Następnie pacjentowi oferuje się oddawanie moczu, a następnie ponowne badanie pęcherza za pomocą ultradźwięków. W takim przypadku pomiar ciała odbywa się w 3 kierunkach.
Należy zauważyć, że wyniki uzyskane w tym badaniu są często błędne (z powodu naruszenia reżimu picia, leki moczopędne, na przykład). Dlatego procedura może zostać powtórzona po pewnym czasie, do 3 razy.
Jak oceniają wyniki i o czym mogą rozmawiać?Gdy zgodnie z wynikami badania ultradźwiękowego pęcherza moczowego ilość moczu nie odpowiada normie, lekarze oceniają stan ścian narządu. W tym samym czasie dokładnie diagnozowane są górne części układu moczowego i nerek.
Zwiększenie objętości resztkowego moczu może być wyjaśnieniem takich objawów klinicznych jak częste oddawanie moczu, przerwanie przepływu moczu, opóźnienie, nietrzymanie moczu. Również zmiana tego parametru może bezpośrednio wskazywać na odpływ pęcherzowo-moczowy, uchyłki pęcherza i inne zaburzenia.