Niektórzy mylą tę koncepcję ze statusem. Ale te terminy oznaczają zupełnie inne przejawy. Pojęcie roli przedstawił psycholog T. Parsons. Użyli tego w swoich dziełach K. Horneya i I. Hoffmana. Wyjaśnili szczegóły tej koncepcji i przeprowadzili interesujące badania.

Rola społeczna - co to jest?

Zgodnie z definicją rola społeczna jest zachowaniem, które społeczeństwo uznało za możliwe do zaakceptowania dla osób o określonym statusie. Społeczna rola osoby zmienia się, w zależności od tego, kim jest w danej chwili. Społeczeństwo nakazuje synowi lub córce zachowanie się w określony sposób, a nie, powiedzmy, pracownika, matki lub kobiety.

Co zawiera pojęcie roli społecznej:

  1. Reakcje behawioralne osoby, jego mowy, działań, działań.
  2. Wygląd indywidualny. On także musi przestrzegać norm społeczeństwa. Mężczyzna ubrany w sukienkę lub spódnicę w wielu krajach będzie postrzegany negatywnie, podobnie jak szef urzędu, przychodząc do pracy w brudnej szacie.
  3. Motywacja jednostki. Środowisko akceptuje i negatywnie reaguje nie tylko na zachowanie człowieka, ale także na jego wewnętrzne aspiracje. Motywy są szacowane na podstawie oczekiwań innych osób, które zgadzają się z ogólnie przyjętym rozumieniem. Oblubienica, która wychodzi za mąż z powodu materialnych korzyści, będzie postrzegana negatywnie w niektórych społeczeństwach i oczekuje od niej miłości i szczerych uczuć, a nie ducha handlowego.

Wartość roli społecznej w życiu człowieka

Zmiana reakcji behawioralnych może być kosztowna dla osoby. Nasze role społeczne są określane przez oczekiwania innych ludzi, bez uzasadniania ich, ryzykujemy pozostaniem wyrzutkami. Osoba, która zdecydowała się przełamać te dziwne zasady, najprawdopodobniej nie będzie budować relacji z innymi członkami społeczeństwa. Zostanie osądzony, spróbuje się zmienić. W niektórych przypadkach taka osoba jest postrzegana jako zaburzona psychicznie, chociaż lekarz nie postawił takiej diagnozy.

statusy i role społeczne

Oznaki roli społecznej

Ta koncepcja wiąże się również z zawodem i typem ludzkiej działalności. Wpływa to również na sposób, w jaki manifestuje się rola społeczna. Od studenta uniwersytetu i od ucznia czekamy na inny wygląd, mowę i działania. Kobieta w naszym rozumieniu nie powinna robić tego, co zawiera pojęcie normalnego zachowania człowieka. A lekarz nie ma prawa działać w środowisku pracy w taki sam sposób, w jaki działa sprzedawca lub inżynier. Społeczna rola w zawodzie przejawia się w wyglądzie, użyciu terminów. Naruszenie tych zasad może być uznane za złego specjalistę.

W jaki sposób powiązany jest status społeczny i rola społeczna?

Pojęcia te oznaczają zupełnie inne rzeczy. Ale jednocześnie statusy i role społeczne są bardzo ściśle powiązane. Pierwsza daje osobie prawa i obowiązki, druga wyjaśnia, jakiego rodzaju zachowania społeczeństwo oczekuje od niego. Człowiek, który został ojcem, musi wspierać swoje dziecko i zakłada się, że poświęci czas na komunikację z synem. Oczekiwania środowiska w tym przypadku mogą być bardzo precyzyjne lub niewyraźne. To zależy od kultury kraju, w którym dana osoba mieszka i jest wychowywana.

Rodzaje ról społecznych

Psychologowie dzielą tę koncepcję na dwie główne kategorie - interpersonalne i związane ze statusem. Pierwsze są związane z emocjonalnymi związkami - liderem, faworytem w zespole, duszą firmy. Role społeczne jednostki, zależne od oficjalnego stanowiska, bardziej zależą od zawodu, rodzaju działalności i rodziny - męża, dziecka, sprzedawcy. Ta kategoria jest zdepersonalizowana, reakcje behawioralne w nich są definiowane jaśniej niż w pierwszej grupie.

Każda rola społeczna jest inna:

  1. Według stopnia jego formalizacji i skali. Są takie, w których zachowanie jest napisane bardzo wyraźnie i te, w których spodziewane działania i reakcje środowiska są opisane jako niewyraźne.
  2. Zgodnie z metodą odbioru. Osiągnięte często związane z zawodem, relacje interpersonalne przypisany stanem cywilnym, cechy fizjologiczne. Przykładem pierwszej podgrupy jest prawnik, przywódca, a drugi to kobieta, córka, matka.

Indywidualna rola

Każda osoba ma kilka funkcji w tym samym czasie. Wykonując każdego z nich, jest zmuszony zachowywać się w określony sposób. Indywidualna rola społeczna osobowości związana jest z zainteresowaniami i motywami osoby. Każdy z nas postrzega siebie nieco inaczej niż inni ludzie, więc jego własna ocena zachowania i jego postrzegania innych może być bardzo różna. Załóżmy, że nastolatek może uważać się za dość dojrzałego, mającego prawo do podejmowania wielu decyzji, ale dla rodziców nadal będzie dzieckiem.

ludzkie role społeczne

Interpersonalne role ludzkie

Ta kategoria jest związana ze sferą emocjonalną. Taka społeczna rola osoby jest często przypisywana mu przez określoną grupę ludzi. Osobę można uznać za pogodną, ​​ulubioną, lidera, przegraną. W oparciu o percepcję jednostki przez grupę, środowisko oczekuje od osoby określonej standardowej odpowiedzi. Jeśli zakłada się, że nastolatek jest nie tylko synem i uczniem, ale także żartownisiem i bandytą, jego działania będą oceniane przez pryzmat tych nieoficjalnych statusów.

Role społeczne w rodzinie są także interpersonalne. Często zdarza się, że jedno z dzieci ma status zwierzaka. W takim przypadku konflikty między dziećmi a rodzicami stają się wyraźniejsze i występują częściej. Psycholodzy powinni unikać przypisywania statusu interpersonalnego w rodzinie, ponieważ w tej sytuacji jej członkowie są zmuszani do odbudowy reakcji behawioralnych, co prowadzi do zmiany osobowości, a nie zawsze na lepsze.

Nowe społeczne role młodzieży

Pojawiły się w związku ze zmianami w porządku społecznym. Rozwój komunikacji internetowej doprowadził do tego, że społeczne role młodzieży uległy zmianie, stały się bardziej zmienne. Rozwój subkultury również przyczyniły się do tego. Współczesne nastolatki są coraz bardziej zorientowane nie na oficjalne statusy, ale na te, które są akceptowane w ich społeczeństwie - punk, vaper. Przypisanie tej percepcji może być grupowe i indywidualne.

Współcześni psychologowie twierdzą, że zachowanie, które jest uważane za normalne dla środowiska, nie jest nieodłączne w zdrowym człowieku, ale w neurotyku. Dzięki temu łączą coraz większą liczbę osób, które tego nie robią radzenie sobie ze stresem i są zmuszeni zwrócić się do specjalistów o pomoc.