prawa dziecka Mieszkańcom dobrze prosperującego XXI wieku trudno uwierzyć, że sto lat temu nie było dokumentu ustalającego prawa dziecka. Maluchy i nastolatki całkowicie należały do ​​rodziców, a tylko ci decydowali o tym, jak będzie wyglądało ich życie: gdzie będą mieszkać, czy zdobędą wykształcenie i kiedy zaczną pracować.

Prawa nieletnich dzieci

Pomimo niedojrzałości (psychicznej i fizycznej), w stosunku do istniejących praw małoletni nie różni się zbytnio od osoby dorosłej: musi mieć imię i nazwisko, otrzymywać wykształcenie, opiekę medyczną i opiekę. Najważniejsze prawa dziecka dają mu możliwość rozwoju harmonijnej osoby, niezależnie od statusu społecznego i finansowego rodziców, rasy i miejsca zamieszkania.

Prawa obywatelskie dziecka

Prawa dziecka-osoby-obywatela rozpoczynają działanie od pierwszej sekundy życia. Z pierwszym oddechem dziecko staje się obywatelem państwa, aw niektórych krajach sam fakt urodzenia na jego terytorium wystarcza, podczas gdy w innych konieczne jest, aby jedno z rodziców miało obywatelstwo. Jakie są więc prawa nowego obywatela:

  1. W imieniu. W tym samym czasie, gdy dojdzie do dorastania, nieletni ma możliwość zmiany swojego imienia (nazwiska) na własną prośbę, która do 14 lat jest realizowana przez jego rodziców (przedstawicieli).
  2. Do życia, osobistej uczciwości i wolności. Nikt (łącznie z rodzicami) nie ma prawa wyrządzać krzywdy małoletniemu, prowadzić z nim nielegalnych manipulacji medycznych, pozbawiać go wolności, itp.
  3. O swobodnym wyrażaniu własnej opinii, która jest brana pod uwagę z uwzględnieniem wieku. Zgoda na pewne zmiany w życiu (adopcja, zmiana imienia, życie z mamą lub tatą) zaczynają zadawać po dziesiątej rocznicy. Od 14 lat nastolatka ma możliwość samodzielnego odwołania się do sądu i organizacji praw człowieka.
  4. O wolności wyboru religii.
  5. O opiece i treściach materialnych. Jeżeli małoletni jest zmuszony mieszkać poza rodziną, jego opiekunowie lub władze państwowe są zobowiązani do jego utrzymania.
  6. Dla potrzeb opieki i wsparcia.
  7. O edukacji i wizytach w różnych instytucjach.
  8. O ochronie przed przemocą i zaangażowaniem w zażywanie narkotyków.
prawa małoletnich dzieci

Prawa polityczne dziecka

Błędem byłoby sądzić, że z uwagi na delikatny wiek dzieci nie potrzebują praw politycznych. Ale tak nie jest. Każde dziecko ma prawo do przebywania w różnych dzieciach (od 8 lat) i młodzieży (od 14 lat) organizacji publicznych skupionych na organizowaniu zajęć rekreacyjnych, rozwijaniu zdolności twórczych i sportowych. Państwo (na różnych poziomach) powinno w jakikolwiek sposób przyczyniać się do działalności takich organizacji, organizować kampanie reklamowe, udzielać ulg podatkowych i pomieszczeń komunalnych do użytku, zachęcając do zaangażowania sponsorów i patronów w celu poprawy bazy materialnej.

Prawa ekonomiczne dziecka

Bez względu na miejsce urodzenia, narodowość i kolor skóry, dziecko ma prawo do ochrony przed przepracowaniem - ustawodawstwo określa minimalny wiek dopuszczenia do pracy, specjalne warunki pracy i płacy. Ponadto małoletni obywatele podlegają ochronie socjalnej, to znaczy mają prawo do świadczeń, rehabilitacji itp. Mają również prawną możliwość dokonywania drobnych transakcji domowych. Młodzież (od 14 lat) ma możliwość swobodnego korzystania ze swoich finansów: prezentów, stypendiów.

Prawa socjalne dziecka

Głównym zadaniem dorosłych jest stworzenie warunków, w których dzieci mogą dorastać zdrowe i w pełni rozwinięte. W terminach określonych prawem rodzice lub prawni przedstawiciele powinni uświadomić dziecku prawo do edukacji, tj. Przekazać je przedszkolom, szkołom lub zorganizować odpowiednie szkolenie domowe. Oprócz szkoły i ogrodu możesz zaangażować się w kółko i sekcje, uczęszczać do szkół sportowych, artystycznych i muzycznych. Jednocześnie administracja głównego miejsca studiów nie jest uprawniona do utrudniania nabycia dodatkowej edukacji.

Prawa dziecka w rodzinie

Pierwsze lata życia dziecka całkowicie zależą od rodziców lub osób, które je zastępują. Rozważmy bardziej szczegółowo, jakie prawa przysługują dziecku w rodzinie:

  1. Niezwiązane z własnością:
    • w sprawie informacji o rodzicach - prawa dziecka do opieki nad krewnymi są szczególnie ważne w przypadku adopcji lub pozbawienia ostatnich praw rodzicielskich;
    • w przypadku zakwaterowania i swobodnej komunikacji z krewnymi - bez istotnych powodów przewidzianych w przepisach, nikt nie może odebrać dziecka od rodziców lub zabronić mu komunikowania się z nimi, to samo prawo dotyczy innych krewnych;
    • aby otrzymać opiekę od obojga rodziców, zarówno ojciec, jak i matka są zobowiązani do wychowania dziecka i zapewnienia jego pełnego rozwoju.
  2. Mienie to pokwitowanie od rodziców (opiekunów) treści materialnych niezbędnych do życia i rozwoju: przestrzeń życiowa, ubrania, buty, jedzenie itp. Ponadto małoletni może posiadać własność lub pieniądze otrzymane w drodze dziedziczenia lub jako prezent. Mogą sobie z tym poradzić w pełni tylko od momentu dojrzewania i do tego czasu zadanie reprezentowania ich interesów spoczywa na barkach ich rodziców (opiekunów).

Prawa dziecka w społeczeństwie

Od pewnego wieku dziecko staje się pełnoprawnym uczestnikiem życia publicznego - chodzi do przedszkola, a następnie do szkoły. A jeśli do niedawna jakiekolwiek działania wychowawców lub nauczycieli były uważane za część metody edukacyjnej, teraz istnieje tendencja do ochrony prawa dziecka do komfortu psychicznego w społeczeństwie:

    prawa dziecka w przedszkolu
  1. Prawa dziecka w przedszkolu:
    • o bezpieczeństwie, nienaruszalności i szacunku dla jednostki - wychowawcy nie mają prawa krzyczeć na dziecko, kształcić go siłą, zmuszać lub obrażać czegokolwiek.
    • na rozwój umiejętności - wychowawcy powinni prowadzić zajęcia z zakresu rozwoju mowy, zdolności twórczych i fizycznych.
    • w przypadku opieki medycznej - w razie potrzeby uczeń powinien otrzymać opiekę medyczną.
  2. W szkole:
    • studiować według ogólnych lub indywidualnych planów;
    • korzystanie z biblioteki i jadalni;
    • dla wygodnego i bezpiecznego środowiska do nauki - pomieszczenia szkolne muszą spełniać normy sanitarne i nie mogą być niebezpieczne dla zdrowia;
    • uczęszczać na dodatkowe zajęcia (zarówno płatne, jak i bezpłatne);
    • z pomocą psychologa i nauczyciela;
    • do pomocy medycznej.
  3. Na ulicy:
    • do swobody przemieszczania się;
    • o bezpieczeństwie;
    • korzystanie z placów zabaw, parków itp.
ochrona praw dziecka

Ochrona praw dziecka

Do wieku czternastu lat ludzie nie są fizycznie ani psychicznie zdolni do obrony swoich interesów. Ochrona praw małoletnich dzieci spoczywa na barkach rodziców (opiekunów), którzy składają odpowiednie wnioski do sądu i prokuratury. W przypadkach, w których nieletni potrzebują ochrony przed własnymi rodzicami (bicie, maltretowanie, przemoc lub niewypełnianie obowiązków rodzicielskich), wszystkie czynności są wykonywane przez organy opiekuńcze.

Dokumenty dotyczące praw dziecka

Kwestia ochrony dzieci przed przemocą różnego rodzaju najostrzej powstała w 1924 r. Następnie stworzono Deklarację Praw Dziecka, która stała się podstawą Konwencji międzynarodowej z 1989 roku. Dlaczego kwestia praw dziecka została ogłoszona w oddzielnym dokumencie? Odpowiedź jest oczywista. Ponieważ jest słabszy niż dorośli, nie może się chronić i jest pierwszym, który zostanie trafiony w przypadku kataklizmów wojskowych i kryzysów ekonomicznych.

Organizacje publiczne zajmujące się ochroną praw dziecka

W związku z tym, że normy i ustępy Konwencji o prawach dziecka nie pozostają jedynie wierszami na papierze, w każdym kraju, który podpisał ten dokument, sprawuje się ścisłą kontrolę nad jego realizacją. Która organizacja chroni prawa dzieci? Główny ciężar spoczywa na Komisarzu ds. Ochrony Praw Dziecka lub Rzeczniku Praw Obywatelskich. Ponadto istnieje wiele organizacji publicznych, które pomagają trudnym nastolatkom, porzuconym dzieciom i samotnym matkom.