Zjawisko związane ze zmianami patologicznymi w krwi i narządach krwiotwórczych (szpik kostny, śledziona, węzły chłonne), podobne do objawów nowotworów układu krwiotwórczego, nazywa się reakcją białaczkową. W niektórych przypadkach niedojrzałe elementy komórek dostają się do krwi, w innych wzrasta wytwarzanie komórek krwi, w trzecim dochodzi do ograniczenia produkcji komórek krwi.
Formy krwotocznych reakcji białaczkowych wiążą się z przyczynami ich wystąpienia. Wyróżnia się następujące główne typy neutrofilowych reakcji białaczkowych:
Do określenia reakcji białaczkowej stosuje się następujące metody diagnostyczne:
Specyficzne leczenie reakcji białaczkowych nie istnieje. Zmiany patologiczne układu krwiotwórczego zmniejszają się lub zanikają po całkowitym leczeniu choroby podstawowej, w wyniku której powstały. Jeśli więc potwierdzono inwazję robaków, przepisano leki przeciwrobacze, w przypadku chorób zakaźnych przeprowadzono antybiotykoterapię itp.
Wyjątkami są określone rodzaje reakcji białaczkowych, gdy mimo leczenia nie ma poprawy w obrazie klinicznym choroby. W tym przypadku kompleks terapii jest uzupełniany przez stosowanie leków objawowych, przeciwalergicznych i niektórych hormonów.