W celu absorpcji i neutralizacji obcych, martwe komórki i różne patogenne cząsteczki w organizmie są odpowiedzialnymi leukocytami. Dlatego określenie ich liczby, stanu i funkcjonalności pomaga zidentyfikować dowolny proces zapalny. Dla tak złożonej diagnozy zaprojektowano wzór leukocytów, który reprezentuje procentowy stosunek liczby różnych typów białych krwinek.
Zasadą jest, że dane badanie jest przeprowadzane w ramach klinicznego badania krwi. Liczbę leukocytów przeprowadza się pod mikroskopem, co najmniej 100 komórek rejestruje się w zabarwionym rozmazie płynu biologicznego.
Należy zauważyć, że analiza uwzględnia względną, a nie bezwzględną liczbę leukocytów. Dla prawidłowego badania diagnostycznego konieczne jest jednoczesne oszacowanie dwóch wskaźników: całkowitego stężenia białych krwinek i wzoru leukocytów.
Prezentowane badania są wyznaczane w następujących przypadkach:
W opisanej analizie obliczane są następujące wartości:
1. Neutrofile - chronią organizm przed szkodliwymi bakteriami. Są one reprezentowane przez 3 grupy komórek, w zależności od stopnia dojrzałości:
2. Bazofile - są odpowiedzialne za występowanie reakcji alergicznych i procesów zapalnych.
3. Eozynofile - pełnią również funkcję bakteriobójczą, pośrednio uczestnicząc w tworzeniu odpowiedzi immunologicznej po wystawieniu na różne bodźce.
4. Monocyty - sprzyjają usuwaniu z organizmu pozostałości zniszczonych i martwych komórek, bakterii, kompleksów alergicznych i denaturowanego białka, pełnią funkcję detoksykacji.
5. Limfocyty - rozpoznają antygeny wirusowe. Istnieją trzy grupy tych komórek:
Wskaźnik leukogramu w procentach:
1. Neutrofile - 48-78:
2. Bazofile - 0-1.
3. Eozynofile - 0,5-5.
4. Monocyty - 3-11.
5. Limfocyty - 19-37.
Wskaźniki te są zwykle stabilne, mogą się tylko nieznacznie zmienić pod wpływem niektórych czynników:
Te pojęcia oznaczają następujące w medycynie: